Η πρώτη παραβίαση και η εισβολή στα απόρρητα της ζωής του πατέρα μου ,ήταν στα 12 μου χρόνια. Ηθελα να εξερευνήσω εκείνον που μου υποσχότανε αιώνια αγάπη αλλά μ΄ άφησε πίσω, δραπετεύοντας ξαφνικά για τους ουρανούς . Η μητέρα κλεισμένη στο δωμάτιό της δεν έβλεπε κανέναν ,και εγώ βρήκα την ευκαιρία να μπω στα ”άδυτα” του γραφείου του .
Δεν ήξερα τότε και δεν καταλάβαινα ,γιατί είχε τόσα σημειώματα και βιβλία για τον Φλωμπέρ! Αφού ήξερα, , ότι είχε αδυναμία στον Ντοστογιέφκι. Αρχισα και εγώ να ψάχνω για τον κυρ Γκουστάβο . Ομως τα πήρα τότε ,και θύμωσα όταν ο Φλωμπέρ αναφωνούσε στα ταξίδια του τα χάλια που είχε η Ελλάδα εκείνη την εποχή (1850)
”Αισχρή ληστεία! Μας έγδυσαν! Πρέπει να πληρώσεις την πετσέτα το μαχαίρι ,το τραπέζι !
Και από την άλλη έγραφε στη μανούλα του ,στη Γαλλία ”Αντίκρυσα την Αθήνα κι έγινα ευτυχισμένος σαν μικρό παιδί.΄΄
Ο Φλωμπέρ ήρθε εκείνη την εποχή από την Πόλη, στην Ελλάδα. Μαζί με τον φίλο του ,Μάξιμο ντυ Καν .Δυο μήνες θα μείνουν στην Χώρα μας γυρίζοντάς την, με άλογα και γαϊδουράκια. Αφού έχουν γυρίσει όλη τη Μέση Ανατολή (σημειώσεις του Φλωμπέρ ”Ταξίδια”1910) Ο Γκιστάβ-εμένα μου αρέσει να τον λέω Γκουστάβο-έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή το 188Ο.και συχνά τόνιζε, ότι ήταν σημαδιακό για εκείνον, ότι ήταν γεννημένος το 1821 με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης .
Βέβαια όταν ήρθε στην Ελλάδα ,με τους ”αφιλόξενους” και ”βρώμικους” ανθρώπους που βρήκε μπροστά του ,όπως έγραφε στις επιστολές του ,δεν σκέφθηκε ούτε λεπτό πως ακόμη (1850) οι Ελληνες δεν είχαν βρει το βηματισμό τους … Αλλωστε συνάντησε τον Κανάρη και όπως ο ίδιος τονίζει ”Είδα χθες τον Κανάρη…Είχαμε την τιμή να προκαλέσουμε την θυμηδία και την περιέργεια της Α.Μ. Αμαλίας .βασίλισσας της Ελλάδος.
Καλά για τις Ελληνίδες το τι ξεφούρνιζε δεν περιγράφεται. Ακόμη και η Αμαλία ήταν άχρωμη και άσχημη. Τέλος πάντων…
Τώρα που το σκέφτομαι ,αναρωτιέμαι δεν του πήγε το μυαλό να δει τον οπλαρχηγό Μακρυγιάννη; Εκεί στα ποδάρια της Ακρόπολης ζητιάνευε…Ποιος ξέρει ίσως και να τον προσπέρασε …
Αλλά γράφει πάλι στη μανούλα του ”Τίποτα, Τίποτα. Που είσαι ,Λαϊς Που είναι ο τάφος σου ο στεφανωμένος με το λιοντάρι που κρατά ένα κριάρι ανάμεσα στα πόδια του;”
Και αν ζούσε σήμερα, θα τον ρωτούσα ,που ήσουν με την αρπαγή της Νίκης της Σαμοθράκης (1864) Αφου λάτρευες την Αρχαία Ελλάδα;
(Ανακαλύφθηκε το 1863 από τον Γάλλο πρόξενο Σαμπουαζώ . Το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαϊου του 1864 )Οχι για να μην λέμε δηλαδή ότι οι Ελληνες ήταν ληστές βρώμικοι και κακομοίρηδες!
Και με τούτα και με τ΄ άλλα απωθημένα μου , λύνω τις διαφορές μου με τον Γκουστάβο .Παραδέχομαι , ότι ήταν ένας σημαντικός κρίκος της εποχής για το πέρασμα στη λαμπρή σχολή του ρεαλισμού. Οι περισσότεροι αναγνώστες ,τον γνωρίζουν από τη ”Μαντάμ Μποβαρύ” ,τον ”Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου”. ”Επιστολές” ,”Συναισθηματική Εκπαίδευση”. Δε λέω ήταν από τους πιο σημαντικούς της εποχής του που μάλιστα από αυτόν επηρεάστηκαν ο Γκυ Ντε Μωπασάν ο Ζολά ο Τουργκιένιεφ
Για τριάντα χρόνια κλείσθηκε στο σπίτι της μητέρας του στην πόλη Ρουέν και έγραφε ασταμάτητα !Και όπως έλεγε ο ίδιος : ”Είμαι σκλάβος στη γαλέρα των γραμμάτων”
