Πώς είναι δυνατόν ένα πολυπρόσωπο, σύνθετο, δραματουργικά πυκνό έργο όπως ο Άμλετ του Σαίξπηρ να μετατραπεί σε μονόλογο; Κι όμως, αυτό ακριβώς το παράδοξο τολμά και φέρνει εις πέρας ο Αιμίλιος Χειλάκης με μια δεξιοτεχνία που εντυπωσιάζει, συγκινεί και καθηλώνει. Σε μια παράσταση που ξεπερνά την απλή θεατρική διασκευή και μετατρέπεται σε προσωπική εξομολόγηση, ο Χειλάκης ανεβαίνει στη σκηνή μόνος, με μόνη πανοπλία την ψυχή και το σώμα του, και μας παρουσιάζει έναν Άμλετ απογυμνωμένο από θεατρικά στολίδια και βασιλικά στέμματα.
Δεν βλέπουμε πια τους ήρωες του έργου ως πρόσωπα που συνυπάρχουν. Είναι σκιές, φευγαλέες εικόνες που διαπερνούν την εσωτερική διαδρομή του Άμλετ — ή μάλλον του ίδιου του Χειλάκη. Ο «Μόνος με τον Άμλετ» είναι περισσότερο μια εσωτερική κατάβαση στην ψυχή του ήρωα, αλλά και μια κατάθεση ψυχής από τον ηθοποιό. Η παράσταση, βασισμένη στη μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά και σκηνοθετημένη από τον ίδιο τον Χειλάκη και τον Μανώλη Δούνια, αποκαλύπτει με μοναδική τόλμη τα υπαρξιακά βάθη του έργου και τη διαχρονική του ένταση.
Ο Χειλάκης δεν «παίζει» τον Άμλετ. Τον ξαναγεννά. Ενσαρκώνει κάθε χαρακτήρα του έργου – τον Άμλετ, την Οφηλία, τον Κλαύδιο, τη Γερτρούδη, τον Πολώνιο, τον Οράτιο – με ένα σώμα και μια φωνή που μεταμορφώνονται αβίαστα. Χωρίς σκηνικά, κοστούμια ή τεχνητά εφέ, ο θεατής βυθίζεται στο σύμπαν του Σαίξπηρ μέσα από μια φωνή εύπλαστη και γεμάτη χρώματα, κι ένα σώμα ελεγχόμενο, δυναμικό, τραγικό και τρυφερό ταυτόχρονα. Αυτή δεν είναι απλώς υποκριτική αρτιότητα – είναι συνείδηση της τέχνης ως μέσο επικοινωνίας και ευθύνης.
Αυτός ο Άμλετ δεν θορυβεί, δεν κραυγάζει. Δεν ζητά εκδίκηση με εκρήξεις. Παγιδεύεται στο ίδιο του το ερώτημα: «να ζει κανείς ή να μη ζει». Παλεύει με τη φθορά, με τον χρόνο, με τις σκιές της συνείδησής του. Ο Χειλάκης μάς καλεί όχι απλώς να ακούσουμε, αλλά να αισθανθούμε. Όχι με τα αυτιά, αλλά με το ηθικό μας κέντρο.
Η μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού ντύνει δυναμικά την παράσταση, αφού είναι ο δεύτερος πρωταγωνιστής στην σκηνή, λειτουργώντας σαν εσωτερικός παλμός του ήρωα. Τίποτα δεν είναι περιττό. Καμία σκηνή δεν είναι επιτηδευμένη. Όλα λειτουργούν σαν μια αναπνοή που κρατιέται και ξεσπά, ξανά και ξανά, μέχρι το τέλος.
Η παράσταση Μόνος με τον Άμλετ δεν είναι απλώς θεατρική πράξη. Είναι μια κατάθεση ζωής. Μια εσωτερική αφήγηση ενός ώριμου καλλιτέχνη που δεν αναζητά εντυπώσεις, αλλά ουσία. Ο Αιμίλιος Χειλάκης δεν θέλει να αποδείξει τίποτα. Μόνο να μοιραστεί: τον πόνο, την αγωνία, την ηθική κατάρρευση, αλλά και την ακλόνητη ανάγκη για αλήθεια.
Αυτό το καλοκαίρι, ο Άμλετ του Χειλάκη είναι ένας καθρέφτης, όχι του Σαίξπηρ αλλά δικός μας….
Πρόγραμμα Περιοδείας – Μόνος με τον Άμλετ
ΙΟΥΛΙΟΣ 2025
- ΤΡΙΤΗ 1/7 Θέατρο Ανατολικής Τάφρου, Χανιά
- ΤΕΤΑΡΤΗ 2 /7 Ανοιχτό Θέατρο Πλαζ ΕΟΤ, Άγιος Νικόλαος
- ΠΕΜΠΤΗ 3 /7 Θέατρο Ερωφίλη, Φορτέτζα, Ρέθυμνο
- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 /7 Κηποθέατρο Ν. Καζαντζάκης, Ηράκλειο
- ΔΕΥΤΕΡΑ 7/7 Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη
- ΤΡΙΤΗ 8/7 Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο στο Φρούριο, Τρίκαλα
- ΤΕΤΑΡΤΗ 9/7 Δημοτικό Κηποθέατρο ΑΛΚΑΖΑΡ, Λάρισα
- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11/7 Υπαίθριο θέατρο Ε.Η.Μ. Φρόντζου, Ιωάννινα
- ΣΑΒΒΑΤΟ 12 /7 2ο Φεστιβάλ Παραμυθιάς, Κατασκήνωση, Παραμυθιά
- ΔΕΥΤΕΡΑ 14 /7 Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης, Κοζάνη
- ΤΡΙΤΗ 15/7 Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη», Βόλος
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2025
- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1/8 Παλαιό Φρούριο Κέρκυρας, Κέρκυρα
- ΣΑΒΒΑΤΟ 2/8 Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης, Νικόπολη
- ΤΡΙΤΗ 5/8 Ρόδος
- ΤΕΤΑΡΤΗ 6/8 Ρόδος
- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/8 Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου, Λαύριο
- ΚΥΡΙΑΚΗ 10/8 Αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών, Θεσσαλονίκη
- ΔΕΥΤΕΡΑ 11/8 Αμφιθέατρο Σίβηρης, Χαλκιδική
- ΤΡΙΤΗ 12/8 Θέατρο Αλτιναλμάζη, Αλεξανδρούπολη
- ΣΑΒΒΑΤΟ 16/8 Θέατρο Ορέστης Μακρής, Χαλκίδα
- ΚΥΡΙΑΚΗ 17/8 Θέατρο Φρύνιχος, Δελφοί
- ΔΕΥΤΕΡΑ 18/8 Υπαίθριο Θέατρο Γ. Παππάς, Αίγιο
- ΤΡΙΤΗ 19/8 Θέατρο Αρχαίας Ήλιδας, Ήλιδα
- ΤΕΤΑΡΤΗ 20/8 Ανοιχτό Θέατρο Καλαμάτας, Καλαμάτα
- ΚΥΡΙΑΚΗ 24/8 Αθλητικό και Πολιτιστικό Πάρκο Ν.Μάκρης, Νέα Μάκρη
