14 Οκτωβρίου 2025 -Δεν προσκυνώ, Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης- Γράφει η Ευτυχία Καρύδη Φαράκου

Η αξιοπρεπής άνθρωπος και γι αυτό και αξιοπρεπής και ως δημοσιογράφος κ. Εύη Κυριακοπούλου, μάς πληροφορεί ότι στο Πεδίο Άρεως της Αθήνας. Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών τοποθέτησε μαρμάρινο μνημείο με τον Προμηθέα Δεσμώτη “ως θεμέλιο επιχειρηματικότητας!”. Προς τιμήν των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και μικρομεσαίων επιχειρηματιών.

“Ο θάνατος του εμποράκου”του Άρθουρ Μύλερ θα ταίριαζε, νομίζω, καλύτερα. Αφού οι αιτίες του θανάτου του εμποράκου βρίσκονται στην αδηφαγία των ολίγων. Οι οποίοι σαρώνουν ό,τι βρίσκεται μπρος τους. Γίνονται ολοένα και λιγότεροι και ολοένα και πλουσιότεροι. Ενώ,μέρα τη μέρα, αυξάνονται και προλεταριοποιούνται οι πολλοί. Μην έχοντας ως προλετάριοι, άλλο περιουσιακό στοιχείο, πάρεξ την εργατική τους δύναμη, εφόσον δεν αντιστέκονται, θα την πωλούν όλο και φθηνότερα. Ακόμα και για μια φρατζόλα ψωμί.

Μα, ο “Προμηθέας Δεσμώτης”, παρόλο που τον εκβιάζουν από τη μια πλευρά του το Κράτος, απ΄την άλλη η Βία. Και ο Ερμής, αγγελιαφόρος του Δία τού λέει να ζητήσει συγγνώμη και να συμπράξει με τους ισχυρούς. Κάθε άλλο παρά υποχωρητικός είναι. Με τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, βρίσκεται κανείς μπρος σε μια τραγωδία που θέλγει όχι μόνο με την καλλιτεχνική επιδεξιότητα του δημιουργού της, αλλά και με το βάθος της σκέψης του.

“Όσο πάλλει έστω και μια ρανίδα αίματος μέσα στην κοσμοδαμάστρα και απόλυτα ελεύθερη καρδιά της, η φιλοσοφία θα φωνάζει στα θλιβερά ανθρωπάκια, την ομολογία Πίστεως του Προμηθέα.Του εξοχότερου άγιου και μάρτυρα του φιλοσοφικού ημερολόγιου:

“Της σης λατρείας την εμήν δυσπραξίαν-Με

προσκυνήματα την μαύρη ζωή μου

ουκ αν αλλάξαι μ΄εγώ- δεν θ΄ανταλλάξω

κρείσσον γαρ είμαι τήνδε λατρεύειν πέτρα-καλύτερα

να υπηρετώ αυτήν την πέτρα

ή πατρί φύναι Ζηνί πιστόν άγγελον- παρά να γίνω

τσιράκι του Δία*

…τους πάντας εχθαίρω θεούς- Μισώ όλους τους

τους θεούς”**

Με αυτούς τους στίχους από τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, κλείνει ο Κάρολος Μαρξ τον πρόλογο της Διδακτορικής του Διατριβής:”Διαφορά Διμοκρίτειας και Επικούρειας Φιλοσοφίας”.

Και παρακάτω σημειώνει:” Ο θάνατος των ηρώων μοιάζει με το γέρμα του ήλιου κι όχι με το σκάσιμο ενός παραφουσκωμένου βατράχου”.

~~~~~

*Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ.970

**Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ.975