“Πηγή των δακρύων” αγαπημένε ποιητή Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα!
Αποστολή Δέσποινα Μακρινού
Εκεί που τα δάκρυα γίνανε σφαίρες, εκεί που οι φονιάδες βίασαν το ταλαιπωρημένο κορμί σου, εκεί που σου στέρησαν πισώπλατα την όμορφη νιότη σου, την απίστευτη δύναμη των ρομαντικών σου ονείρων.
“Αβάσταχτο να σ’ αγαπώ, Έτσι όπως σ’αγαπάω”
Εδώ στην Ανδαλουσία, στη Γρανάδα που γεννήθηκες, στα δρομάκια που περπάτησες, που οραματίστηκες, περπατάμε σκυμμένοι και σιωπηλοί για να αφουγκραστούμε την ανάσα σου, την πνοή της ζωής σου, τον λυρισμό σου.
“Η πιστολιά που σε σώριασε στον πέτρινο τοίχο ενός χωριού της πατρίδας σου, τίποτα δεν κατάφερε να κάνει! Του λαού η δύναμη που αγάπησες ανασταίνει τώρα τα λόγια σου για πάντα και ξέρεις εσύ πόσο το δάκρυ ενός χωριάτη αξίζει περισσότερο απ΄όλα τα βραβεία των Ακαδημιών». Έγραψε στα Ανοιχτά Χαρτιά ο δικός μας Ελύτης.
Ο Φεδερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα, γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου στα 1898.
«Πατέρας μου, ο Φεδερίκο Γκαρθία Ροντρίγκεθ και μητέρα μου, η Βιθέντα Λόρκα Ρομέρο. Γεννήθηκα στο Φουεντεβακέρος, χωριουδάκι που βρίσκεται στο κέντρο της πεδιάδας της Γρανάδα. Εφτά χρονώ πήγα στην Αλμερία. Φοίτησα σε ένα σχολειό παπάδων, όπου άρχισα να σπουδάζω μουσική. Μόλις τελείωσα το δημοτικό, αρρώστησα από μια πάθηση του στόματος και του λαιμού που με έκανε να μην μπορώ να μιλήσω και με έφερε ίσαμε του χάρου τα δόντια. Χωρίς να διστάσω, ζήτησα έναν καθρέφτη, είδα το πρησμένο πρόσωπό μου κι όπως δεν μπορούσα να μιλήσω, έγραψα το πρώτο χιουμοριστικό μου ποίημα όπου παρομοίαζα τον εαυτό μου με τον χοντροσουλτάνο του Μαρόκου Μουλέι Χαφίζ» έγραψε στην αυτοβιογραφία του”
Αγάπησε και ύμνησε την πατρίδα του όσο κανείς άλλος! Πέρασε ώρες ακούγοντας τα κρυφά και λάγνα μηνύματα του Γουαδαλκιβίρ, για να υμνήσει την αγάπη και τον έρωτα.
“Λούζεται η αγάπη μου στον Γουαδαλκιβίρ και τ’ άνθη παίρνουν ευωδιά
απ’ το γλυκό κορμί της…»
Στα 1936, Αύγουστος στην Ανδαλουσία “τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι, ανέμισες για μιά στιγμή το μπολερό και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι” Νίκος Καββαδίας.
Ήταν τότε στην “Πηγή των δακρύων” που άφησε την τελευταία του πνοή. Οι φασίστες υποστηρικτές του δικτάτορα Φράνκο καταδίκασαν σε θάνατο την ομοφυλοφιλία του και τις δημοκρατικές του πεποιθήσεις. Ήταν μόλις 38 ετών.
“Μα επί τέλους! Πια ο καθείς γνωρίζει πως από καιρό τώρα — και προπαντός στα χρόνια τα δικά μας τα σακάτικα—είθισται να δολοφονούν τους ποιητάς μας” Νίκος Εγγονόπουλος .
