Εντίθ Πιάφ Το σπουργιτάκι
Κείμενο και σκίτσο Γιάννης Κουτσοκώστας
Ήρθε στη ζωή στις 19 Δεκεμβρίου, το 1915 και από μικρή “πέταξε” για να κατακτήσει τον κόσμο της μουσικής το θρυλικό “σπουργιτάκι” της Γαλλίας, η Εντίθ Πιάφ. Έζησε μια σύντομη αλλά και βασανισμένη ζωή, μόλις 48 χρόνια, κατάφερε ωστόσο να αφήσει διακριτό στίγμα στην ιστορία της μουσικής, να συζητιέται και να τραγουδιέται ακόμα και σήμερα, 61 χρόνια μετά τον θάνατό της το 1963. Αυτό που την έκανε γνωστή παγκοσμίως ήταν η ερμηνεία της στη γαλλική μπαλάντα, το απλό αλλά δραματικό της ύφος, η βραχνή, τρυφερή και ερωτική φωνή της.
Η ζωή της μόνο ρόδινη δεν ήταν. Η Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στο Παρίσι. Οι γονείς της, ακροβάτης δρόμου ο πατέρας και τραγουδίστρια η μητέρα, την εγκατέλειψαν και η μικρή Εντίθ μεγάλωσε με τη γιαγιά της, ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής στη Νορμανδία. Σε ηλικία οκτώ ετών, η Eντίθ τυφλώθηκε από μηνιγγίτιδα, ωστόσο ξαναβρήκε το φως της τέσσερα χρόνια αργότερα. Στα εφηβικά της χρόνια, την πήρε κοντά του ο πατέρας της, που εργαζόταν ως ακροβάτης σε τσίρκο και την έβαζε να τραγουδάει για να συμπληρώνει το «νούμερό» του. Εκεί την ανακάλυψε ένας ιδιοκτήτης καμπαρέ και της έδωσε την πρώτη της δουλειά σε νυχτερινό κέντρο. Ο ίδιος την παρότρυνε να μετονομαστεί σε Πιάφ, που στην παρισινή αργκό σημαίνει σπουργίτι. Το 1932 , παντρεύτηκε και απέκτησε μία κόρη, τη Μαρσέλ, η οποία όμως πέθανε σε ηλικία 2 ετών, την εποχή που η μητέρα της άρχισε να γνωρίζει τη δόξα, τραγουδώντας στα μεγαλύτερα μιούζικ-χολ του Παρισιού. Όταν ξέσπασε ο B’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η λεπτοκαμωμένη Εντίθ Πιάφ ήταν ήδη διάσημη. Μία φωνή που παρηγορούσε τους Γάλλους στα δύσκολα χρόνια της εθνικής ταπείνωσης. Μετά το τέλος του πολέμου η φήμη της ξεπερνά τα σύνορα της Γαλλίας και εκτοξεύεται σε ολόκληρο τον κόσμο με τις περιοδείες της στην Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική και τις ΗΠΑ.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1946 η Εντίθ Πιάφ εμφανίζεται στο «Θέατρο Κοτοπούλη» στην Αθήνα, όπου γνωρίζει τον 25χρονο –τότε- ηθοποιό Δημήτρη Χορν και τον ερωτεύεται σφοδρά, χωρίς όμως ανταπόκριση. Έκτοτε θα παντρευτεί άλλες δύο φορές. Το 1952 τον Γάλλο ηθοποιό και τραγουδιστή Ζακ Πιλς με κουμπάρα τη Μάρλεν Ντίτριχ και το 1962 τον Έλληνα κομμωτή και τραγουδιστή Θεοφάνη Λαμπούκα στον οποίο η Πιάφ θα του δώσει το παρατσούκλι Τεό Σαγαπό με το οποίο θα γίνει γνωστός ως τραγουδιστής στο γαλλικό κοινό.
Όμως η υγεία της ήταν ήδη αρκετά κλονισμένη καθώς το ιατρικό ιστορικό της περιλάμβανε τραυματισμούς σε τροχαία, κέντρα αποτοξίνωσης, επτά εγχειρήσεις και μία απόπειρα αυτοκτονίας. Πέθανε σε ηλικία 48 ετών έχοντας προλάβει να γίνει μια από της πλέον δημοφιλείς τραγουδίστριες όχι μόνο της Γαλλικής αλλά και της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Άφησε πίσω της πολλά αξέχαστα τραγούδια, δικά της ή άλλων συνθετών, μεταξύ αυτών και του Ζορζ Μουστακί, όπως τα «La vie en rose», “Mon Legionnaire», «L’ Accordeoniste», Padam-padam, «Mylord»,«Non, je ne regrette rien», «L’ Hymne a l’ amour», «Milord» «Les amants de Paris». Και εμείς εδώ την απολαύσαμε μεταξύ άλλων και σε μια ανεπανάληπτη ερμηνεία στην “Όμορφη Πόλη” του Μίκη σε στίχους του Γιάννη Θεοδωράκη.
