Σκηνοθετεί για πρώτη φορά όπερα και συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική σκηνή στο “Ελιξίριο του έρωτα” του Γκαετάνο Ντονιτσέτι, που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή στο θέατρο “Ολύμπιά’
Μια από τις πιο γοητευτικές και μελωδικές όπερες του ρεπερτορίου, αλλά και μια από τις αγαπημένες του κοινού της όπερας παγκοσμίως, το “Ελιξίριο του Ερωτα” του Γκαετάνο Ντονιτσέτι σκηνοθετεί ο Σταμάτης Φασουλής. Ο δημοφιλής σκηνοθέτης θα δει την πρώτη του σκηνοθεσία στην όπερα να κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή, στο θέατρο “Ολύμπια”, με την οποία ξεκινά η νέα καλλιτεχνική περίοδος για την Εθνική Λυρική Σκηνή. Στην πρώτη του συνεργασία με τη Λυρική, ο Σταμάτης Φασουλής μπαίνει σε καινούργια “χωράφια”.
Το όλο εγχείρημα τον “φοβίζει”. Ομως, μια και ο “φόβος είναι η συντροφιά του καλλιτέχνη”, βάδισε, τελικά, με αθωότητα απέναντι στο κείμενο και με την “ασφάλεια” ότι πρόκειται για έργο κωμικό. Οχι ότι η κωμωδία είναι εύκολη υπόθεση. Πόσω μάλλον που το γέλιο δεν πρέπει να επισκιάζει το τραγούδι και τούμπαλιν. Οσον αφορά τον χρόνο που διαδραματίζεται η ιστορία, μεταφέρει το μελόδραμα του Νεμορίνο και της Αντίνα σε ένα εργοστάσιο του Μεσοπολέμου. “Η ασπρόμαυρη καταθλιπτική ατμόσφαιρα που αντικατοπτρίζει τη συναισθηματική κατάσταση του Νεμορίνο, ο οποίος διεκδικεί ανεπιτυχώς την πλούσια και όμορφη Αντίνα, δίνει τη θέση της στην ευφορία που προκαλεί το ελιξίριο και οι ”μαγικές” του ιδιότητες”.
Η παράσταση αρχίζει ασπρόμαυρη σαν μια ταινία του ΄50 και σιγά σιγά παίρνει χρώμα κι έρχεται πιο κοντά στο σήμερα. Αλλωστε ο Ντονιτσέτι έγραψε υπέροχες μελωδίες, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην ατμόσφαιρα του έργου και την ενορχήστρωση. Επλασε μια χαλαρή ατμόσφαιρα, όπου κυριαρχούν τα φωτεινά χρώματα και τα αγνά συναισθήματα.
Ας μην ξεχνάμε ότι η συγκεκριμένη όπερα, καθιέρωσε τον Ντονιτσέτι, ο οποίος διαδέχεται τον Ροσίνι στο είδος της κωμικής όπερας, διατυπώνοντας μια προσωπική γλώσσα πολύ διαφορετική από αυτήν του διάσημου συναδέλφου του. Η μεγάλη τομή που κατάφερε ο Ντονιτσέτι είναι ότι εισήγαγε το συναισθηματικό στοιχείο στο είδος αυτό της κωμικής όπερας. Στο “Ελιξίριο”, οι δύο βασικοί χαρακτήρες ωριμάζουν μπροστά στα μάτια των θεατών τόσο δραματουργικά όσο και μουσικά, ενώ η λύση της ιστορίας δίνεται από την εξέλιξη στην ψυχολογία τους. Με άλλα λόγια σε αντίθεση με την παράδοση του 18ου αιώνα οι χαρακτήρες του “Ελιξιρίου” μοιάζουν να έχουν αληθινά συναισθήματα.
Φτωχός χωρικός
Η πλοκή του έργου αφορά τον έρωτα που αισθάνεται ο φτωχός χωρικός Νεμορίνο για την όμορφη, πλούσια και φιλάρεσκη Αντίνα. Πιστεύει ότι αν πιει ένα μαγικό ελιξίριο εκείνη θα τον αγαπήσει. Την αφέλειά του εκμεταλλεύεται ο πλανόδιος αγύρτης δρ Ντουλκαμάρα, που του πουλά αντί για ελιξίριο ένα μπουκάλι κρασί Μπορντό. Ο Νεμορίνο δεν έχει χρήματα. Ετσι, προκειμένου να το αγοράσει, κατατάσσεται στον στρατό, γεγονός που του αποφέρει άμεσα το επιθυμητό ποσό. Οταν το μαθαίνει, η Αντίνα πείθεται για τη δύναμη των αισθημάτων του, ομολογεί πως εκείνη τον αγαπά και η υπόθεση οδηγείται σε αίσιο τέλος.
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Η μουσική διεύθυνση είναι του Ισίν Μετίν, η σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, τα σκηνικά του Γιώργου Γαβαλά και τα κοστούμια της Ντένης Βαχλιώτη. Παίζουν: Eλενα Κελεσίδη/Βασιλική Καραγιάννη, Αντώνης Κορωναίος/Κωνσταντίνος
Κληρονόμος, Χάρης Ανδριανός/Διονύσης Σούρμπης, Δημήτρης Κασιούμης/Τάσος Αποστόλου, Ελπινίκη Ζερβού/Δέσποινα Σκαρλάτου. Συμμετέχει η Ορχήστρα και η Χορωδία της “Εθνικής Λυρικής Σκηνής” (παραστάσεις 15, 16, 21, 22, 23,
26, 30/10/2011 και 16, 17, 18, 19, 20/5/2012).
1835
Το “Ελιξίριο του έρωτα” παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Τεάτρο ντελά Κανομπιάνα του Μιλάνου, στις 12 Μαΐου 1835. Το πρώτο ελληνικό θέατρο που υποδέχτηκε την όπερα ήταν το Σαν Τζάκομο της Κέρκυρας ήδη από το 1839. Αρχές του 1843 το έργο παρουσιάστηκε από περιοδεύοντα ιταλικό θίασο στην Αθήνα, ενώ στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μπήκε στις 27 Ιανουαρίου 1961 σε μουσική διεύθυνση Αντίοχου Ευαγγελάτου.
Πηγή: Έθνος
