Επίμετρον
Δεν διαφωνώ με την παρουσία Μητσοτακη στη κηδεία του Σαββόπουλου.
Πονηρός πολιτευτής είναι κατά Σαββοπουλον και αρπάζει μια ακόμη ευκαιρία να αποπλανήσει την.εξουσια αντί τη φοιτητριουλα. Ουτε ψέγω την Αριστερά για την απουσία της. Συνηθίζει να αισθάνεται προδομένη και να το δείχνει,όπως οι ” ληγμενοι” εραστές, όταν καποιος ξεφεύγει από τις γραμμές και τα τσιτάτα στις οποίες έχουν πιστέψει, διαπαιδαγωγηθει και πορευτει στη ζωή τους.
Διαφωνώ όμως κάθετα με τη βεβηλη πράξη να εκφωνήσει και ο Μητσοτάκης έναν πρόδηλα γραμμένο από άλλους άσχετους επικοινωνιολόγους επικήδειο.
Ένας de profundis επικήδειος είθισται από την αρχαιότητα να βγαίνει από την ψυχή ενός ανθρώπου που έχει βιώσει την αγάπη, έρωτες ,φιλία, περιπέτειες ,λάθη ακόμη και προδοσίες με τον άνθρωπο που αποχαιρετά.
Πότε ένοιωσε τη μυρωδιά, τη φλόγα και τον ιδρώτα από συγκεντρώσεις της ΕΦΕΕ ο Μητσοτάκης των αμερικανικών αποστειρωμενων πανεπιστημιων ;
Πότε ένοιωσε κανείς να μην τον περιμένει σα βγει από αυτή τη φυλακή, τη θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνογλου, πότε είδε η κατάλαβε με τι είναι φορτωμένη η παράταξη του από ” παλικάρια, ωραία σα μύθο, που ολόισια στο θάνατο τραβηξαν”?
