Η Μεγάλη Άρνηση- 28 Οκτωβρίου 2025
Γράφει η Ευτυχία Καρύδη Φαράκου
Κωνσταντίνος Καβάφης, “Che fece…il gran rifiuto”:
“Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντας το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησι του.
Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ΄όχι το σωστό – εις όλην τη ζωή του”.
Άλλοι,οι περισσότεροι, λαοί γιορτάζουν τη νίκη. Εμείς οι Έλληνες, γιορτάζουμε ακόμα το Όχι της Ελληνικής Αντίστασης, μετά τη συννεφιασμένη Δευτέρα της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Ίσως από μνήμες εποχών που ο λαός μας ολιγάριθμος και τρελός ήθελε να αντιστέκεται. Να σταματάει κάποτε και να καταβάλλει τον πολυάριθμο χρυσοφόρο σατράπη Μήδο εισβολέα, όπως μια χούφτα Δημοκράτες Αθηναίοι προμαχούντες Ελλήνων στον Μαραθώνα. Ή να πέφτει με τιμή στο Μανιάκι. Να σουβλίζεται στην Αλαμάνα του Γοργοπόταμου.
Ίσως γιατί από τους γεννήτορες του έμαθε πως άνθρωπος δεν είσαι, γίνεσαι. Άρα ανάμεσα σε πολλά ενδεχόμενα. Δεν διαλέγεις μόνο για τον εαυτό σου. Επιλέγεις για όλους. Και η πράξη σου αυτή δεν είναι τίποτα άλλο, πάρεξ το δραματικό αίσθημα της ευθύνης.
Ίσως γιατί κληρονόμησε τη σοφία να ξέρει πως μόνο ό,τι άγγιξες με τα χέρια σου, πλήρωσες με το αίμα σου είναι δικό σου και μπορεί να βρίσκει πάντα μέσα σου φωνή.Γι αυτό να αγωνιάς με ματωμένα τα κόκαλα σου μη λάχει και πάψεις να περπατείς με τον άνεμο, αποφασισμένος να μην απιστήσεις σε κείνο το αδιάκοπο γίγνεσθαι που είναι η αληθινή ουσία της ζωής.
Το όχι, εκείνο το σωστό.
