του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Δεν περιμέναμε κανένα ξένο να μας πει ότι η Γερμανία μας χρωστά πολύ περισσότερα απ΄ όσα της χρωστάμε εμείς. Ούτε Γάλλο, ούτε Άγγλο, ούτε Σουηδό, ούτε Κογκολέζο. Ούτε καν Γερμανό.
Το ξέρουμε πολύ καλά. Το έχουμε πει δημόσια , το έχουμε γράψει στις εφημερίδες και στα περιοδικά μας, το έχουν πει οι βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. και ο αρχηγός του στη Βουλή, έχουμε κάνει διαβήματα, παραστάσεις, διαμαρτυρίες, έχουμε πιέσει αφόρητα την κυβέρνηση να καταφύγει όπου δει για να διεκδικήσει τα οφειλόμενα, μέχρι Εθνικό Συμβούλιο διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα έχουμε φτιάξει. Όλα μέσα από πρωτοβουλίες ιδιωτών. Γιατί επίσημα, το Κράτος, οι κυβερνήσεις μας κάνουν απλώς «ευγενικές νύξεις» του τύπου : «Θυμάστε ότι πριν από 70 χρόνια είχατε εισβάλει, κατακτήσει, καθυποτάξει, καταστρέψει τη χώρα μας κι όταν φύγατε τρέχοντας με την ουρά στα σκέλια, ηττημένοι, ξεχάσατε να πληρώσετε το λογαριασμό;»
Όταν όμως το ομολογούν, το παραδέχονται, το υπογραμμίζουν, στο στοιχειοθετούν στελέχη ξένων κυβερνήσεων, τότε η φωνή μας γίνεται πιο δυνατή, η απαίτησή μας πιο πιεστική, το δίκιο μας πιο αποδεκτό.
Έτσι και με την πρόσφατη δήλωση του Ντελπλά, του γάλλου οικονομολόγου και συμβούλου της γαλλικής κυβέρνησης που σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «Les Echos» και που δημοσιεύτηκε με τον τίτλο «Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα 575 δισ. ευρώ», είπε με παρρησία ότι “Οι Γερμανοί χρωστούν πολύ περισσότερα στην Ελλάδα από ότι οι Έλληνες στη Γερμανία. Και εν τέλει κατοικούν και οι δύο στο ίδιο οικοδόμημα. Αν καταρρεύσει, θα πέσουν όλοι”. Και ολοκληρώνοντας τη θέση του, είπε ότι “Η Γερμανία είναι αυτή που οφείλει στην Ελλάδα και όχι το αντίστροφο”.
Πόσα είναι τελικά τα χρήματα; Πως μπορούμε να τα διεκδικήσουμε; Ποιος ενδιαφέρεται; Ποιος προσπαθεί να κάνει κάτι; Σύμφωνα με τον κ. Δαμιανό Βασιλειάδη, εκπαιδευτικό, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα , σε μια συνέντευξη που μού παραχώρησε το χειμώνα για το CRASH, τα χρήματα , χωρίς τους τόκους 70 τόσων ετών ,υπολογίστηκαν το 2010 από την Τράπεζα της Ελλάδος σε 109 δισεκατομμύρια ευρώ με το ελάχιστο επιτόκιο του 3%! Το ποσό αυτό, σήμερα, με τους τόκους, ξεπερνά το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ. Κι αυτά ΧΩΡΙΣ το κατοχικό δάνειο ( σήμερα 54 δις. χωρίς τους τόκους) , χωρίς τις αποζημιώσεις για τα θύματα 100 Ολοκαυτωμάτων, χωρίς την αξία των αρχαιολογικών θησαυρών που αρπάχτηκαν από μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. Να μιλήσουμε για 1,5 τρισεκατομμύριο ευρώ; Και πάλι λίγα είναι. Οι Γερμανοί τα ακούνε και κάνουν την…πάπια. Εμείς ΔΕΝ τα ζητάμε πιεστικά. Η κυβέρνηση το «παίζει» ευγενής και …ανώτερη.
Έρχεται λοιπόν ο διαπρεπής γάλλος οικονομολόγος και καταθέτει ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς του , η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα τουλάχιστον 575 δισ ευρώ από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γι αυτό, για ιστορικούς λόγους, αλλά και για την αποφυγή της εξάπλωσης της κρίσης ,ο ίδιος προτάσσει την έννοια της οικονομικής αλληλεγγύης. Ο Ντελπλά, μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Αναλύσεων της γαλλικής κυβέρνησης και οικονομικός σύμβουλος της τράπεζας ΒΝΡ Paribas, υποστηρίζει ότι η Γερμανία θα έπρεπε να θυμηθεί ότι μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο χρωστούσε 16 φορές το ΑΕΠ της, το οποίο κανείς δεν της ζήτησε έκτοτε. Όμως σε αντάλλαγμα η υπόλοιπη Ευρώπη της ζητά πολιτική και οικονομική αλληλεγγύη.
Εξηγεί ότι η στάση της Γερμανίας έναντι του προβλήματος χρέους της ευρωζώνης, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση της Ελλάδας. “Όμως αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα, αυτό θα σημάνει ένα καρδιακό επεισόδιο για το τραπεζικό της σύστημα. Η Ελλάδα θα είναι στην ευρωζώνη χωρίς όμως να μπορεί να χρησιμοποιεί το ευρώ. Η έξοδός της από την ευρωζώνη θα προκαλούσε γιγαντιαία ύφεση στη χώρα και τρομερούς κινδύνους στην υπόλοιπη Ευρώπη” δηλώνει ο Ντελπλά. Και καταλήγει: « Η Γερμανία οφείλει να σώσει την Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο η Γερμανία, όπως και ολόκληρη η Ευρώπη, οφείλει σήμερα να σώσει την Ελλάδα”. Η Ευρώπη θα έπρεπε να απορροφήσει το ολόκληρο χρέος της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας χρηματοδοτώντας αυτές τις χώρες με επιτόκιο 3%-4% για 10-20 χρόνια. Σε αντάλλαγμα αυτές οι χώρες οφείλουν να συνεχίσουν τις αναγκαίες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, συμπληρώνει .
Λέει κι άλλα, πολύ ενδιαφέροντα ο κ. Ντελπλά αλλά το κεντρικό θέμα είναι το χρέος της Γερμανίας στην Ελλάδα.
«Είναι πολλά τα λεφτά» όπως έλεγε η γνωστή κινηματογραφική φράση. Ένα πράγμα μόνο σκεφτείτε και φανταστείτε: Τι θα γινόταν αν η Γερμανία της κυρίας Μέρκελ υποχρεωνόταν να πληρώσει αυτό το «λογαριασμό»; Έστω…με μικρότερο τόκο. Έστω με πολλές, άτοκες δόσεις. Έστω ένα τμήμα του «εις είδος», κατά προτίμηση εξοπλιστικών προγραμμάτων, τουριστικών «πακέτων» και συμβολαίων αγοράς ελληνικών προιόντων;
Απλώς…σκεφτείτε το.
