Περιπλέκεται η κατάσταση στην κυπριακή ΑΟΖ, μετά τον εντοπισμό, όπως αναφέρουν πληροφορίες από την Άγκυρα που ήδη ξεκίνησε να … πανηγυρίζει, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Barbaros εντόπισε μεγάλο κοίτασμα υδρογονανθράκων εντός του Οικοπέδου 3
Το συγκεκριμένο οικόπεδο έχει εκχωρηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία στην ιταλοκορεατική κοινοπραξία ENI/KOGAS, αλλά η πειρατική ενέργεια της Άγκυρας αποδίδει καρπούς και κανένας δεν φαίνεται ικανός να διώξει το Barbaros και τον τουρκικό στολίσκο φρεγατών και υποβρυχίων που το συνοδεύει.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το μεσαίας “χωρητικότητας” κοίτασμα στην περιοχή “Ονασαγόρας” που εντόπισε η ENI/KOGAS είναι μόλις το 1/5 από αυτό που “κτύπησε” το Barbaros!
Είναι γεγονός ότι το Barbaros είναι πλοίο ανώτερων ερευνητικών δυνατοτήτων από αυτό που χρησιμοποιούν οι Ιταλοκορεάτες.
Και εδώ αναδεικνύονται και όλα τα προβλήματα των ελληνοκυπριακών επιλογών στην υπόθεση: Αν είχε επιλεγεί η Gazprom που ήταν υποψήφια και απορρίφθηκε για πολιτικούς λόγους η πρότασή της, θα τολμούσαν οι Τούρκοι να κάνουν το ίδιο παρόντος του ρωσικού Στόλου; Οχι, βέβαια!
Τώρα ποιος θα στείλει ναυτικές δυνάμεις για να υπερασπίσει τα νόμιμα δικαιώματα της ENI/KOGAS; Η Ιταλία ή η Νότιος Κορέα;
Οι πληροφορίες από την Άγκυρα αναφέρουν ότι το το μέγεθος του συγκεκριμένου κοιτάσματος μπορεί να συγκριθεί με το κοίτασμα Λεβιάθαν του Ισραήλ, που ως γνωστό ξεπερνά τα 19 τρισ. κυβικά πόδια, ενώ έχει και μεγάλη ποσότητα πετρελαίου, που ακόμα δεν μπορεί να εκτιμηθεί
Επίσης αξίζει να επισημανθεί ότι στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή του Οικοπέδου 3 της κυπριακής ΑΟΖ το βάθος δεν είναι απαγορευτικό για την εξαγωγή συμπερασμάτων, ειδικά όταν αυτός που πραγματοποιεί τις σεισμογραφικές έρευνες διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό.
Το δεύτερο στοιχείο είναι οι ανακοινώσεις στις οποίες είχαν προβεί στις 19 Νοεμβρίου οι ισραηλινές εταιρείες Delek και Avner ότι οι ποσότητες φυσικού αερίου στο ενεργειακό οικόπεδο «Αφροδίτη» ξεπερνούν τα 4,5 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια, είναι δηλαδή αυξημένες κατά 12% σε σχέση με παλιότερες εκτιμήσεις που είχαν κατατεθεί στην κυπριακή κυβέρνηση, ενώ μεγάλες ποσότητες φαίνεται να υπάρχουν και σε άλλα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ, κάνοντας μάλιστα αναφορά και στο Οικόπεδο 3.
Το ερώτημα είναι, τώρα πώς μπορεί να αντιδράσει η ελληνική και η κυπριακή πλευρά; Η θεωρία – που είχε υιοθετηθεί και από ανώτατους αξιωματικούς του ΓΕΕΘΑ – του “Ας κάνουν ότι θέλουν, εμείς κάνουμε γεωτρήσεις αυτοί απλές βόλτες”, κοντόφθαλμη και φυγόμαχη από την αρχή έτσι ή αλλιώς, τώρα καταρρέει.
Γιατί δεν λάμβανε υπ’ όψιν της αυτό που έμοιαζε με λογική εξέλιξη: Μπορεί να έβρισκαν κοίτασμα. Και τώρα θα φέρουν και γεωτρύπανο. Πότες Μπορεί σε ένα, μπορεί σε δύο χρόνια. Αλλά “έχουν βάλει σημαία” και δεν κουνιούνται από την περιοχή.
Ακόμα και αν δεν θέλουν να φέρουν γεωτρύπανο και χρησιμοποιούν την όλη επιχείρηση ως εκβιασμό προς την Αθήνα και την Λευκωσία για επιστροφή της τελευταίας στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, είναι βέβαιο ότι ο εκβιασμός τώρα λαμβάνει άλλες διαστάσεις: Πλέον έχουν βρει κοίτασμα μέσα στο σπίτι της Κύπρου.
Και αφού δεν τους έδιωξε κανείς, de facto δημιουργούν καταστάσεις που όσο περνάει ο καιρός, τόσο σταθεροποιούν την θέση τους εκεί.
Ποια είναι η μόνη λύση: Να φύγει το Barbaros. Και αν δεν φύγει “με το καλό”, να φύγει “με το κακό”…
