μιλάει στην Δήμητρα Καραλή
Με τη Μαριλένα Τριανταφυλλίδου συναντηθήκαμε ένα βροχερό Σάββατο, λίγο πριν την παράσταση «Καληνύχτα Μέρα» που παίζεται κάθε βδομάδα στο Studio Μαυρομιχάλη, στις 5:30 το απόγευμα.
Αριστοκρατική, με προσωπικότητα. Καλλιτέχνης – γυναίκα – μαμά. Με υποδέχτηκε με ένα πλατύ χαμόγελο στο μικρό θεατράκι των Εξαρχείων.
Το «Καληνύχτα μέρα» ολοκληρώνει σε λιγότερο από δυο μήνες τον 4ο χρόνο παρουσίασης του στη θεατρική παιδική σκηνή. Έχουν επιτευχθεί οι στόχοι σας; Την ρωτάω. Ποια είναι τα συναισθήματα σας;
Αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση που έχουμε δημιουργήσει μία παράσταση η οποία κατάφερε να έχει απήχηση και το κυριότερο που έχει αγαπηθεί από το κοινό. Υπάρχει πολύς κόσμος πλέον που γνωρίζει το «Καληνύχτα μέρα», είτε γιατί το έχει δει, είτε γιατί το έχει ακούσει. Αυτό όμως που θα ήθελα, είναι να δοθεί αυτή η ευκαιρία και στο κοινό εκτός Αθηνών.
Κυρία Τριανταφυλλίδου, με βάσει ποια κριτήρια χτίζετε μια βρεφική νηπιακή παράσταση;
Θα έλεγα ότι δύο είναι τα βασικά κριτήρια βάσει των οποίων εμείς τουλάχιστον προσεγγίζουμε το θέατρο για τις πολύ μικρές ηλικίες. Το ένα είναι ότι η τέχνη είναι για όλους και με αυτό το σκεπτικό δημιουργούμε κάθε παράσταση. Το δεύτερο είναι ότι φροντίζουμε το θέαμα να είναι κατάλληλο για να αφομοιωθεί από την ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση των θεατών αυτής της ηλικίας.
Το «καληνύχτα μέρα» θα μπορούσε να εκδοθεί σε παραμύθι. Το σκεφτήκατε ποτέ;
Ναι, αυτό θα ήταν μία πολύ ωραία ιδέα και υπάρχουν κάποιες σκέψεις για αυτό. Εξ’ άλλου, η σκηνογράφος μας, η Μάρια Μπαχά, είναι βραβευμένη εικονογράφος παιδικών βιβλίων.
Δεχτήκατε ποτέ αρνητική κριτική;
Ναι, βεβαίως. Νομίζω ότι είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και αναμενόμενο. Δεν είναι απαραίτητο ό,τι κάνεις να αρέσει σε όλους και ειδικά όταν κάνεις κάτι πρωτοποριακό. Όταν ξεκινήσαμε πριν 10 χρόνια και για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το θέατρο για τις πολύ μικρές ηλικίες ήταν κάτι τελείως άγνωστο. Παραμένει ακόμα σε μεγάλο βαθμό. Οπότε καταλαβαίνετε ότι στην πραγματικότητα χτίζουμε έναν καινούριο κώδικα επικοινωνίας κατ’ αρχήν με τους γονείς.
Πόσα χρόνια ασχολείστε με αυτό το είδος θεάτρου;
Δέκα χρόνια. Η Artika «γεννήθηκε» το καλοκαίρι του 2006. Ήταν ένα εγχείρημα που ξεκινήσαμε μαζί με τη φίλη και συνάδερφό μου Κατερίνα Αλεξάκη. Η πρώτη παράστασή μας ανέβηκε τον Φεβρουάριο του 2007, είχε τον τίτλο «Η δική μου ομπρέλα» και παρουσιάστηκε στον νεοσύστατο τότε πολιτιστικό χώρο Artika. Εκεί παρουσιάσαμε όλες μας τις δουλειές μέχρι το 2010. Από το 2013 οι δουλειές μας παρουσιάζονται στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη. Το «Καληνύχτα μέρα» το σκηνοθετήσαμε μαζί με την Κατερίνα Αλεξάκη.
Μαριλένα είσαι και ηθοποιός, αλλά διδάσκεις και φωνητική για σύγχρονο τραγούδι, τα έχεις σπουδάσει και τα δουλεύεις και τα δυο. Ξεχωρίζεις κάποιο; Ποιο σε κάνει περισσότερο δημιουργική; Ποιο σου γεννά ιδέες σε ελευθερώνει.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεχωρίζω κανένα. Αγαπώ εξίσου ό,τι κάνω. Νομίζω ότι ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν μπορούν να κάνουν ένα μόνο πράγμα. Πιστεύω ότι έχω ανάγκη την εναλλαγή και ότι το ένα τροφοδοτεί το άλλο και όλα μαζί αλληλοσυμπληρώνονται.
«Κάτι σαν κήπος» είναι η νέα σας θεατρική δουλειά; Μιλήστε μου για την παράσταση. Πότε θα αρχίσετε και που;
Το «Κάτι σαν κήπος» είναι μία θεατρική παράσταση με χορό και μουσική και απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 1 εώς 5 ετών. Η παράσταση θα ανέβει αμέσως μετά το Πάσχα στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη. Όπως λέει και ο τίτλος του η παράσταση εκτυλίσσεται μέσα σε έναν κήπο ο οποίος γεννιέται και ζωντανεύει με τη δύναμη της φαντασίας. Εξ ου και το «κάτι» σαν κήπος.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας σε αυτή τη δουλειά;
Ο στόχος μας είναι μέσα από αυτή την παράσταση να προτείνουμε ένα τρόπο ζωής περισσότερο ποιητικό και ευφάνταστο, κάτι που πιστεύω ότι χρειαζόμαστε στη σύγχρονη πραγματικότητα προκειμένου να αντιρροπήσουμε την πεζή και δύσκολη καθημερινότητα που ζούμε. Αυτός εξ’ άλλου είναι και ο τρόπος που βλέπουν τη ζωή τα παιδιά στις πολύ μικρές ηλικίες. Οπότε απευθυνόμενοι στα παιδιά τους η επιθυμία είναι να επικυρώσουμε και να ενισχύσουμε αυτό τον τρόπο, και απευθυνόμενοι στους γονείς ευελπιστώ να τους φέρνουμε πιο κοντά στον κόσμο των παιδιών!
Ποιοι είναι οι ηθοποιοί και οι συντελεστές της παράστασης;
Η ιδέα και η σκηνοθεσία είναι δική μου. Ερμηνεύουν η Κλεονίκη Καραχάλιου και ο Βασίλης Καζής. Τα σκηνικά έχει δημιουργήσει η Νατάσα Ευσταθιάδη και τα κοστούμια η Όλγα Ευαγγελίδου. Το φωτισμό έχει σχεδιάσει ο Γιώργος Αγιαννίτης και στην οργάνωση παράγωγης βρίσκεται η Ράνια Ψημένου.
Μίλησε μου για την ομάδα ARTIKA
Σας έχω ήδη αναφέρει τα βασικά σημεία της πορείας της ομάδας από τη δημιουργία της πριν δέκα χρόνια. Είναι σημαντικό να προσθέσω ότι στη διάρκεια αυτών των δέκα χρόνων η ομάδα έχει κληθεί να συμμετάσχει σε φεστιβάλ στο εξωτερικό και έχει παρακολουθήσει παραστάσεις, σεμινάρια και φεστιβάλ αποκλειστικά για παιδιά πολύ μικρής ηλικίας στην Ιταλία (La Baracca Testoni Ragazzi), την Αυστρία (Toihaus Theater), τη Ρουμανία (Teatrul Ion Creanga), τη Γαλλία (Ville de Limoges) και το Ιράν (Isfahan Theater Festival).
Το θέατρο για παιδιά βλέπουμε χρόνο με το χρόνο να παίρνει τα πάνω του. Πού οφείλεται αυτό; Το λέω γιατί κάποτε και οι συνάδελφοι σας το σνόμπαραν.
Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ενδιαφέρον των γονιών να δώσουν εφόδια και εμπειρίες στα παιδιά τους και βέβαια ένα από αυτά είναι η επαφή με την τέχνη. Βεβαίως υπάρχει τεράστια προσφορά, το προϊόν όμως, πολλές φορές δεν είναι καλό ποιοτικά. Εύχομαι όσοι ασχολούνται με το παιδικό θέατρο να το κάνουν με συνείδηση και αγάπη διότι μέσω του θεάτρου για παιδιά διαμορφώνουμε αισθητική και τρόπο ζωής και δημιουργούμε τους μελλοντικούς θεατές που θα είναι και οι μελλοντικοί πολίτες και γονείς.
Πώς αντιμετωπίζετε την κρίση; Πόσο έχει επηρεάσει τη δουλειά σας;
Με πείσμα! Το λέω γελώντας. Εννοώ ότι δεν το βάζουμε κάτω. Και μάλλον δεν γίνεται να το βάλουμε κάτω. Η κρίση έχει επηρεάσει πάρα πολύ τη δουλειά μας, μία δουλειά που πάντα ήταν ανασφαλής και υποκείμενη σε πάρα πολλούς παράγοντες. Φαντάζεστε τώρα πόσο περισσότερο ευάλωτη έχει γίνει. Και όπως συμβαίνει στις περισσότερες δουλειές αυτή τη στιγμή, ο κόπος και ο χρόνος που απαιτείται, δεν αμοίβεται αναλόγως.Η αγωνία μου είναι αν θα μπορούμε να συνεχίζουμε να παράγουμε έργο. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς την τέχνη.
Τι κάνετε στον Ελεύθερο σας χρόνο;
Αυτή την έννοια την έχω χάσει τα τελευταία χρόνια και λόγω του γεγονότος ότι μεγαλώνω το παιδί μου που είναι 5 χρονών αυτή τη στιγμή! Ας πούμε ότι όταν δεν ασχολούμαι με το παιδί μου, το θέατρο, τη μουσική και τη διδασκαλία αυτό που επιθυμώ είναι να συναντώ τους φίλους μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στα άμεσα σχέδια είναι ένα ταξίδι στην Αυστρία που θα πραγματοποιήσω τον επόμενο μήνα για να παρακολουθήσω το Bim Bam Theaterfestival, ένα φεστιβάλ για το θέατρο για τις πολύ μικρές ηλικίες που διοργανώνει το Toihaus Theater στο Σάλτσμπουργκ. Επίσης, δουλεύω πάνω σε μία ιδέα για μία καινούρια παράσταση που επιδιώκουμε να παρουσιάσουμε αμέσως μετά το ανέβασμα της παράστασης «Κάτι σαν κήπος». Επιπλέον σχεδιάζουμε τη συμμετοχή της Artika ξανά σε διεθνή φεστιβάλ, αλλά και την παρουσίαση παραστάσεών μας εκτός Αθηνών.
Πληροφορίες για την παράσταση ΕΔΩ
