Με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Σουλεϊμάν, συναντηθήκαμε λίγο πριν την επίσημη πρεμιέρα της παράστασης ΜAMA®, στο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου
Αγχωμένος, αλλά σίγουρος για το αποτέλεσμα του. Νέος στο χώρο της σκηνοθεσίας. Βαδίζει πάντοτε με την ουσία του έργου που δουλεύει, χωρίς να θέλει να εντυπωσιάσει με σκηνοθετικά άσκοπα τεχνάσματα. Ας πάμε να μάθουμε τι έχει να μας πει για την παράσταση ΜAMA®, που κάθε Δευτέρα και Τρίτη χαρίζει στο κοινό την πιο όμορφη μαμαδίστικη ιστορία.
μιλάει στην Λαμπριάνα Κυριακού
Γιώργο, μετά την επιτυχία της «Ουρανίας» επέστρεψες με το βραβευμένο έργο της Μarta Βarcelo, ΜAMA®. Είναι ένα άγνωστο έργο για το κοινό, αφού πρώτη φορά παίζεται στην Ελλάδα. Ας μιλήσουμε για την τρυφερή αυτή ιστορία…
Είναι η διαδρομή δυο γυναικών που προσπαθούν να ορίσουν τι σημαίνει οικογένεια σήμερα και ποσό αλλάζει αυτός ο ορισμός από γενιά σε γενιά! Η Μάρτα Μπαρτσελό μέσα από μια σχεδόν κινηματογραφική πλοκή ξεδιπλώνει όλα τα στάδια της σχέσης μητέρας- κόρης με έναν πολύ ιδιαίτερο για εμένα τρόπο, που δυστυχώς δεν μπορώ να προδώσω! Να σημειώσουμε εδώ, ότι το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά παγκόσμια, αφού ακόμα δεν έχει ανέβει ούτε στην Ισπανία!
Από την μεριά του σκηνοθέτη, πώς αποκωδικοποιείς το έργο;
Όταν μου έστειλε το έργο η Μαρία Χατζηεμμανουήλ, η μεταφράστριά μας, το διάβασα μέσα σε μια ώρα και αυτό που μου συνέβη ήταν να ενεργοποιηθεί άμεσα το συναίσθημα μου! Χάρηκα πολύ! Αυτό θέλω να είναι το κίνητρό μου στην επιλογή έργων! Όταν ξεκίνησε η διαδικασία της πρόβας διαπίστωσα, ότι το «Μαμά» είναι στην κυριολεξία ένα παζλ συναντήσεων αυτών των δύο γυναικών, της Εσπεράνσας (Μητέρα) και της Αμπάρ (κόρη), που κλήθηκα να το ενώσω κατά την διάρκεια των προβών! Αυτό που βγήκε λοιπόν, λύνοντας τον γρίφο, είναι κάτι τόσο σύγχρονο και παράλληλα τόσο διαχρονικό! Είναι οι στιγμές που έχουμε περάσει όλοι με τη μητέρα μας, άλλοτε μαλώνοντας και άλλοτε ζητώντας την αποδοχή της και την αγάπη της, χωρίς καν να καταλαβαίνουμε ότι το κάνουμε!
Ποια σημεία θέλεις να φωτίσεις;
Τα αιώνια αιτήματα στη σχέση μητέρας και κόρης αλλά και παιδιού γενικότερα! «Αγάπησέ με για να με αγαπήσω» από την μεριά της κόρης. Αλλά και «μη μου θυμίζεις με το νεαρό της παρουσίας σου αυτό που δεν είμαι πια. Μη μου αφανίζεις τη νιότη μου», από την μεριά της μητέρας!
Πόσο έχει αλλάξει η ματιά σου – τα συναισθήματα σου, από τότε που καταπιάστηκες με το έργο αυτό;
Δεν μπορώ να πω ότι έχει αλλάξει η μάτια μου ή τα συναισθήματα μου, γιατί είμαι εκ φύσεως παραπάνω συναισθηματικός άνθρωπος από το κανονικό, ωστόσο σίγουρα μου ξεκλειδωθήκαν πράγματα που είχα στο μυαλό μου, πιο αόριστα και γενικά! Κατάλαβα και αποκωδικοποίησα και τις δικές μου σχέσεις με τους γονείς μου! Αυτό θα ήθελα να πετύχουμε και με τους θεατές μας!
Γιατί γίνονται τόσο πολύπλοκες οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων;
Έλα ντε! Γιατί; Νομίζω ξεκινάει από την επικοινωνία. Είμαστε απαίδευτοι. Και στο να εκφράσουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, αλλά και στο να ακούσουμε τον απέναντι! Αυτό για μένα είναι και το θέατρο, μια «σπουδή» στην επικοινωνία και για τους καλλιτέχνες, αλλά και για τους θεατές.
Μπορεί να ζήσει κανείς χωρίς αγάπη;
Όλοι ν’ αγαπηθούμε αποζητούμε. Απλά ο καθένας ανάλογα με τα βιώματά του και κυρίως με την σχέση που έχει με τους γονείς του, επιλέγει διαφορετικό τρόπο να διεκδικήσει την αγάπη στη ζωή του. Κι εκεί έρχονται οι συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων. Άλλοι βγαίνουν νικητές και αγαπημένοι και άλλοι ζουν χωρίς αυτήν, αλλά συναισθηματικά παγωμένοι !
Ελένη Καστάνη και Ευγενία Σαμαρά – ΜAMA® – Κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Ποιο είναι το μυστικό της Ευτυχίας τελικά;
Για τον κάθε άνθρωπο αλλά και για την κάθε σχέση, νομίζω, υπάρχει και διαφορετικό μυστικό! Αρκεί να είμαστε ανοιχτοί να το δούμε!
Ελένη Καστάνη, Ευγενία Σαμαρά. Πώς είναι η συνεργασία με αυτές τις δυο κυρίες;
Δύο τόσο διαφορετικοί κόσμοι, που όταν πετυχαίνουν επικοινωνία πάνω στην σκηνή, δημιουργείται μια τέτοια χημεία-έκρηξη, που εμπεριέχει όλες τις πτυχές μιας σχέσης Μητέρας και κόρης!
Έχω παρατηρήσει, ότι οι νέοι συγγραφείς καταπιάνονται περισσότερο με κοινωνικά θέματα και έχουν στόχο να φέρουν τον αναγνώστη – στην προκειμένη περίπτωση το θεατή – αντιμέτωπο με την αλήθεια του. Που οφείλεται αυτό; Είναι ανάγκη να απαλλαχτούμε από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις άλλων εποχών;
Το θέμα αρχικά είναι να υπάρχουν νέοι συγγραφείς, να μιλάμε γι’ αυτούς και να τους ενισχύουμε! Είναι οι φωνές της γενιάς μας και έχουμε ανάγκη να τις ακούμε! Σε μια κοινωνία που όλοι είμαστε μέρος της θολής πραγματικότητας των Social Media, το θέατρο οφείλει να μας φέρει αντιμέτωπους με τις αλήθειες μας, όχι απαραίτητα να μας απαντήσει, αλλά να γίνει καθρέφτης μας κι από εκεί και πέρα, ας δράσει ο καθένας όπως πιστεύει.
Η σκηνοθεσία ήταν πάντα το όνειρο σου;
Όχι, δεν ήταν! Πέρασα πολλά στάδια. Έχω περάσει και θα περάσω φαντάζομαι από πολλές θέσεις μέσα στο θέατρο. Από το να παίζω, να βάζω τις μουσικές από την κονσόλα, να είμαι βοηθός σκηνοθέτη . Έτσι νομίζω, ότι μαθαίνεις τη δουλειά! Το θέμα είναι από όποια θέση κι αν είσαι να συμβάλεις, ώστε να δημιουργηθούν ωραίες ιστορίες για τους θεατές!
Έχεις διαμορφώσει μια συγκεκριμένη ταυτότητα στη σκηνοθεσία σου;
Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Πιστεύω, όμως, μέχρι στιγμής, ότι την ταυτότητα μου την διαμορφώνουν τα έργα που επιλέγω. Με αυτά προχωράω.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Δεν έχω ακόμα! Είναι μεγάλη η βουτιά που κάνω κάθε φορά που μπαίνω σ’ ένα έργο και δεν αφήνω χώρο να σκεφτώ κάτι άλλο. Ωστόσο, θα ήθελα να έχω ωραίες συνεργασίες με ανθρώπους του θεάτρου, που εκτιμώ!
