της Νίνας Ναχμία
ΟΙ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ που σημειώνονται κάποιες νύχτες εναντίον κάποιων εβραϊκών μνημείων ( κυρίως έρημων αφύλακτων νεκροταφείων) δείχνουν όχι μόνο το χαμηλό πνευματικό επίπεδο, αλλά και την ψυχική ασθένεια ΑΥΤΏΝ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΟΎΝ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ.
Γιατί μόνο ως ψυχικά ασθενείς μπορούν να χαρακτηριστούν εκείνοι που δρουν στο σκοτάδι για να διοχετεύσουν καλυπτόμενοι από αυτό, το μίσος της άρρωστης ψυχής τους. Δρουν κρυφά σαν τους εγκληματίες γιατί ξέρουν πως οι ιδέες και οι πράξεις τους είναι παράνομες. Αν μπορούσαν θα τις έστρεφαν εναντίον αθώων αποδιοπομπαίων προς το παρόν όμως αρκούνται να στρέφουν την πολεμική τους εναντίον τοίχων, μνημείων και τάφων, καραδοκώντας την στιγμή που θα μπορέσουν ατιμωρητί να το κάνουν και κατά αθώων ανθρώπων
ΣΕ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ όλοι έχουν θέση και λόγο εφ’ όσον κινούνται μέσα στα όρια της ΄ λογικής, της ηθικής και του νόμου. Όλοι έχουν δικαιώματα, κάτω από τις προϋποθέσεις που προβλέπει το κοινωνικό συμβόλαιο να μιλούν και να πράττουν με υπευθυνότητα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που αρνούνται να κινηθούν μέσα στα δημοκρατικά πλαίσια και μισούν συνανθρώπους τους άνευ αιτίας καταφεύγοντας σε βανδαλισμούς εναντίον τους και σε ενέργειες που καταρρακώνουν την έννοια του ανθρώπινου πολιτισμού
ΟΙ ΕΒΡΑΟΙ όλου του κόσμου και φυσικά της Ελλάδας, ήταν , από αιώνες, πάντα θύματα μιας υπόγειας εναντίον τους τακτικής. Υφίσταντο υποβολιμαίες διαδόσεις, ανακρίβειες, διαστροφή γεγονότων, στείρες προκαταλήψεις, διωγμούς και τεχνικά κατασκευασμένη λαϊκή κατακραυγή. Όταν όμως, όλα αυτά εξετάζονταν κάτω από το καθαρό φως του ήλιου, φαινόταν το ψεύδος και το μέγεθος της ανέντιμης τακτικής
ΒΕΒΑΙΑ, δεν πρέπει να μας διαφεύγει η ελληνική ιδιαιτερότητα όσον αφορά τον αντισημιτισμό. Μέσα σε πολλούς Έλληνες Χριστιανούς υπάρχει ακόμη η επί αιώνες καλλιεργηθείσα αντίθεση για τους «Εβραίους που σταύρωσαν τον Χριστό». Όπως παρατηρεί ο Διονύσης Γουσέτης («Καθημερινή» 2.6.2010), « Η πείρα μας έμαθε ότι όλες οι διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ κρύβουν αντισημιτισμό κάτω από την μάσκα του αντισιωνισμού» . Εξηγεί μάλιστα την άποψη του με το ότι « ο ελληνικός ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΣ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ ΑΠΈΧΕΙ ΠΟΛΎ ΑΠΌ
ΤΗΝ ΤΉΡΗΣΗ Της ΡΗΤΡΑΣ Της ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑΣ « …Η ελληνική κοινωνία μεροληπτεί και μάλιστα με πάθος. Η Αθήνα είναι η μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που οργανώθηκε διαδήλωση έξω από την ισραηλινή πρεσβεία και δεν είναι η πρώτη φορά»
ΕΙΧΑΜΕ ΕΛΠΊΣΕΙ ότι στον 20ο αιώνα μετά το ολοκαύτωμα και την πρόοδο του πολιτιστικού επιπέδου των λαών, η κατάσταση της αναίτιας επίθεσης κατά των Εβραίων θα είχε εκλείψει. Δυστυχώς διαψευστήκαμε!!! Και τούτο γιατί υπάρχουν δυνάμεις που κινούνται στο έρεβ ος και οι οποίες έχουν πολλαπλά συγκλίνοντα συμφέροντα να διατηρούν αυτή την κατάσταση, ώστε να διατηρούν τους Εβραίους υπεύθυνους για τα όσα αρνητικά συμβαίνουν στην κοινωνία, στην οικονομία και το κοινωνικό γίγνεσθαι. Αν εκλείψει η πολεμική κατά των Εβραίων, θα χάσουν όλοι αυτοί τον λόγο της υπάρξεως και τις πηγές χρηματοδοτήσεώς τους. Γι αυτό οι ελπίδες να ελαχιστοποιηθεί ο αντισημιτισμός και να αισθανθούν οι Εβραίοι επιτέλους ασφαλείς όσο πάει και λιγοστεύουν.
