Να αγαπάς τους ανθρώπους Να τους αγαπάς τους ανθρώπους. Ακόμη κι αν δεν είναι όπως τους θέλησες. Ακόμη κι αν σε πληγώνουν, σε θυμώνουν, σε απογοητεύουν. Να τους αγαπάς και να τους δέχεσαι. Γιατί κανείς δε γεννήθηκε ίδιος με τον άλλο. Και γιατί οι συνθήκες, οι περιστάσεις, οι γραφές και τα βιώματα, τους αλλάζουν. Να τους αγαπάς τους ανθρώπους. Και μην προσπαθείς να τους καταλάβεις. Γιατί θα μπλέξεις σε φαύλους κύκλους ερμηνειών και παρερμηνειών. Θα μπλέξεις στα γρανάζια ενός μυαλού που ψάχνει αιτίες και δεν αναγνωρίζει προθέσεις κι αποτελέσματα. Μονάχα να τους δέχεσαι. Άλλοτε θα είναι δύσκολο. Άλλοτε πάλι απλό. Για την ακρίβεια όλα είναι απλά. Δύσκολα τα κάνει μόνο ο τρόπος που τα σκέφτεσαι. Να τους αγαπάς τους ανθρώπους. Κι ας μην είναι σαν εσένα. Κι ας κάνουν πράγματα που δε σου αρέσουν. Κι ας μη συμφωνείς με τις επιλογές και με τους τρόπους τους. Μπορεί το ίδιο να συμβαίνει και σε εκείνους για σένα. Απλά δέξου το. Είστε αλλιώτικοι. Να τους αγαπάς τους ανθρώπους. Ακόμη κι όταν σε κάνουν να κλαις. Ακόμη κι όταν σε έχουν ρίξει χάμω και σε πατάνε. Όταν σε πληγώνουν, σε προδίδουν, σε κοροϊδεύουν. Αγάπα τους και κάνε τους πέρα. Γιατί δε σου κάνουν αυτοί οι άνθρωποι. Να είστε καλά μα μακριά μου, να λες. Είναι αυτοπροστασία.
