Του Νίκου Στέφου
Η σημερινή δήλωση του εκπροσώπου του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών με την οποία αρνείται ουσιαστικά να αναγνωρίσει την ελληνικότητα των νησιών μας στο Αιγαίο, ίσως είναι ακόμα πιο σοβαρή κι από τους τσαμπουκάδες του Ερντογάν. Κι αυτό γιατί η στάση ουδετερότητας της Γερμανίας στην απόπειρα αμφισβήτησης των συνόρων μας από το σουλτάνο, ενισχύει την τουρκική επιθετικότητα με κίνδυνο την ασφάλεια, την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή.
Αν τώρα, η “ουδετερότητα” της γερμανικής κυβέρνησης που μας καλεί ουσιαστικά να “τα βρούμε” με τους Τούρκους για τα σύνορά μας είναι μεμονωμένη, η ζημιά ίσως μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αν όμως αρχίσει ένα περίεργο γαιτανάκι δηλώσεων ουδετερότητας κι από άλλους εταίρους μας και μάλιστα από εκείνους που έχουν συνυπογράψει τη Συνθήκη της Λωζάνης, τότε τα πράγματα γίνονται όντως σοβαρά. Και γίνονται ακόμα πιο σοβαρά αν βγει και καμιά ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με την οποία θα καλεί Ελλάδα και Τουρκία να λύσουν τις “διαφορές” τους με απευθείας διαπραγματεύσεις…
Η ελληνική κυβέρνηση δυστυχώς και σε αυτή την περίπτωση κατελήφθη εξ απήνης αφού διαπίστωσε ότι η προσπάθεια χαιδολογήματος του Ερντογάν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα δεν έπιασε τόπο. Κι όχι μόνο αυτό αλλά εμφανίζεται και με δυο φωνές, κάτι που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Από τη μια το υπουργείο Εξωτερικών περιορίσθηκε με ανακοίνωση κύκλων να υποβιβάσει το θέμα κι από την άλλη ο πληθωρικός υπουργός Εθνικής Άμυνας εκτόξευσε κορώνες που ναι μεν ικανοποιούν σε ένα βαθμό τα πατριωτικά αισθήματα των Ελλήνων αλλά σίγουρα ρίχνει λάδι στη φωτιά. Κάτι που, από ό,τι φαίνεται, δεν χαλάει καθόλου τον Ερντογάν…
Ο χρόνος που ακολουθεί μπορεί να αποδειχθεί πολύ εύφλεκτος… Εναπόκειται λοιπόν στον πολιτικό κόσμο της πατρίδας μας και κυρίως στη σημερινή κυβέρνηση που έχει και τον τελικό λόγο να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Ίδωμεν!
