Του Πάνου Παγώνη.
Ένα βιβλίο είχε πέσει στα χέρια μου κάποια στιγμή,σχετικό με την Αμερικάνικη εξωτερική πολιτική και τις διάφορες “τακτικές” στην επέμβαση τους,όπου αυτούς συμφέρει ανά την υφήλιο.
Διάβαζα λοιπόν πως,όταν αποφασίσουν να πατήσουν μία χώρα,πρώτα κινούν τα νήματα να εξαθλιωθεί.Ο λαός συνήθως ασφυκτιά και αντιδράει,ζητώντας αλλαγή εδώ και τώρα,και είναι συνήθως η ευκαιρία των αριστερών κομμάτων να κάνουν το μεγάλο βήμα.Αποκτάει λοιπόν αριστερή κυβέρνηση αυτή η χώρα,μα είναι μία κυβέρνηση δεμένη χειροπόδαρα και με κρατικά ταμεία ζητιανιάς…δεν μπορεί να εφαρμόσει κανένα μέτρο ανακούφισης,έχει ΔΝΤ και διεθνείς οργανισμούς θηλειά στο λαιμό…αναγκάζεται να κάνει βήματα ενάντια στα πιστεύω της,στα σχέδια της,στα καταστατικά της!!Δημιουργείται έτσι ένταση και αναβρασμός στη μάζα,και με τη βοήθεια της προπαγάνδας,αποδομείται πλήρως η ιδέα της αριστεράς και της προόδου στα μάτια του λαού!!!Οι κόρακες τρίβουν τα χέρια κομπάζοντας….Αριστερά δε θέλατε?Πάρτε την και χαρείτε την!!!
9 στις 10 περιπτώσεις,για να μην πω πως είναι άχαστη η μέθοδος,10 στα 10 δηλαδή,έρχεται η διάδοχη,συνήθως δεξιά, κατάσταση η οποία είναι πιο στιγνή,πιο απάνθρωπη από την προ αριστεράς παρένθεση,πουλημένη και ευθυγραμμισμένη πλήρως στα ξένα συμφέροντα…απλά γιατί οι “προπωλήσεις” είναι αγαπημένη συνήθεια!!!Έτσι ησυχάζουν και οι μεγάλοι “φαγοπότες” που συνέβαλαν στην εξαθλίωση και η τρίχα τους είχε γίνει σαν του ασβού,όταν πλησίαζε η…”pay day” της λαμογιάς τους!!!
Πως είπατε?Σας θυμίζει κάτι?
Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη,σε κάθε λαό που ζητά αλλαγή,να είναι πάντα υποψιασμένος και καλά διαβασμένος απέναντι σ΄αυτούς που ευαγγελίζονται την αλλαγή,σε κάθε “Σωτήρη” και “Αγνή”,και ειδικά όταν στο παρελθόν ήσαν αυτοί που τον πετσόκοψαν!!!
Είναι όλοι αυτοί που απευθύνονται στους ήρωες της καθημερινότητας και τους ζητούν να στηρίξουν τα πλάνα τους,να μη φύγουν για το εξωτερικό,να συνεχίσουν να πιστεύουν στην “αλλαγή” των πραγμάτων,μέχρι η δουλειά τους να μπει στα σούπερ μάρκετ και οι διακανονισμοί των οφειλών τους να αγγίξουν τα εγγόνια τους!!!Όταν σε βάζουν να διαλέξεις μεταξύ δύο κακών σεναρίων εκείνο που θα κάνει τη λιγότερη ζημιά(λέει),δηλαδή να διαλέξεις καρυδιά ή καπλαμά (ξέρετε τι εννοώ),είναι να τους ακούς και να τους κοιτάζεις?Εδώ μιλάμε για διλήμματα…χέρι ή πόδι?Μάτι ή αυτί?Μαχαίρι ή μπαλτά?Πόσο κουράγιο θέλει να πάρεις την απόφαση να μην είσαι στο εξής “αρτιμελής”?Βρίσκετε πως είμαι κυνικός?Αμ δεν είμαι!!!Εδώ ζω,τα ζω,τα λούζομαι,και προσπαθώ να βλέπω χαρούμενα πρόσωπα…ο πόνος είναι ίδιος γι΄ αυτούς που θα διαλέξουν είτε το “λειψό πόδι” είτε το “λειψό χέρι”…Με παρόμοια πολιτική όμως,μόνο αυτοί θα χάσουν …γιατί το λειψό χέρι δεν ρίχνει ψήφο στην κάλπη και το λειψό πόδι δεν πάει στην κάλπη!!!
Πάντως εύκολα ξεχωρίζετε τους σωτήρες(λέξεις κλειδια…εξοπλιστικά,Novartis,σύστημα υγείας,Siemens κ.α….) αφού εξακολουθούν,εν μέσω καταποντισμών, να μη σταματούν το άσμα τους…”θα σου πάρω σκουλαρίκια,φούστα και ποδιά,για να βγαίνεις στο σεργιάνι σα σωστή κυρά” !!!
