Αλήθεια τι θα μπορούσαν να πουν αυτά τα παιδιά για τα έργα των μεγάλων! Τι ακριβώς γιορτάσαμε στην Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού;.Τον τρόμο ενός ακατανόητου πολέμου για αυτα τα πλάσματα που τα χρησιμοποιούν για να εκβιάσουν οι μεγάλοι;
Εδώ το έγκλημα κατά των παιδιών είναι διαρκείας.Μας τρομάζει η αγριότητα των εισβολέων στο φεστιβάλ και τα κιμπούτς ,αλλά περισότερο μας τρομάζει η ”σχολή μίσους που αναφύεται μέσα απο τα αποκαίδια των γονιών τους.
Αίμα όμως παιδιών ρέει και στην κοιλάδα της Γάζας.Ανατριχισαστικός ο αριθμός που γράφεται στα κιτάπια της ιστορίας Αλήθεια πώς θα αντιδρούσε αν ήταν αυτη τη στιγμή στην εξουσία η Γκολντα Μέϊρ πως θα χειριζόταν την άγρια εισβολή των τρομοκρατών;Απλώς στεκόμαστε σε εκείνη τη ρήση που είχε πει τότε και πραγματικά λέει πολλά σήμερα : Στη Μέση Ανατολή θα έχουμε ειρήνη όταν οι Αραβες αγαπήσουν τα παιδιά τους περισσότερο από ότι μισούν τα δικά μας.