Attica fm τίτλοι τέλους- Γράφει η Δέσποινα Μακρινού

Sony 9005 2
Facebook
Twitter
LinkedIn

Attica fm τίτλοι τέλους

Thumbnail 8 3 169x300 

Της Δέσποινας Μακρινού

 

Μετά την Αυγή και το Κόκκινο, άλλη μία διαφορετική φωνή πνίγηκε στα επιχειρησιακά συμφέροντα. Και δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτά!

Ποιός δεν καταλαβαίνει ότι ο τομέας της ενημέρωσης του καναλιού “έβλαπτε σοβαρά την παραπληροφόρηση”;

Ποιός δεν νοιώθει το κλασικό “πονάει δόντι , κόβει κεφάλι”;

Ποιός δεν αντιλαμβάνεται την δυσπεψία της σημερινής κυβέρνησης;

Ποιός άραγε εκπλήσσεται απο την επιθυμία της κυβέρνησης Μητσοτάκη να εξουσιάζει και να ελέγχει τις ειδήσεις, πολύ περισσότερο όταν αυτές λένε την αλήθεια;

Μιά φωνή λιγότερη λοιπόν, αλλά όχι μιά όποιαδήποτε φωνή, μιά φωνή που ξεχώριζε και σεβόταν τη δεοντολογία. Που ήταν “εκνευριστική” στο κυνήγι της σωστής πληροφορίας.

 

Το Attica fm και μαζί οι εργαζόμενοι κάθε ειδικότητας, απο τη μιά στιγμή στην άλλη βρέθηκαν στην ανεργία.

Χωρίς δουλειά, χωρίς αντικείμενο, χωρίς μισθούς!

Οι 132 επιχειρηματικές δραστηριότητες των Μπάκου, Καυμενάκη και Εξάρχου λιγόστεψαν κατά … μία! Την πιο ενοχλητική!

Κατόπιν τούτου η δεξιά κυβέρνηση του γόνου Μητσοτάκη, μπορεί να πανηγυρίζει. Σιγησε και η τελευταία ανεπιθύμητη φωνή.

“Είναι πολλά τα λεφτά” που έρχονται απο την καινούργια λίστα κρατικής χρηματοδότησης, τύπου Πέτσα, όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης Σπύρος Καλογήρου στην ελληνική ταινία “Λολα” του 1964.

Η επιλογή ανάμεσα στο κλείσιμο του άλλου καναλιού της ίδιας ιδιοκτησίας του Action Tv και του Attica, δεν φαίνεται να προβλημάτισε καθόλου, αφού το διατηρηθέν κανάλι είναι πλήρως εναρμονισμένο στις κυβερνητικές υποδείξεις και επιταγές.

Το Attica και οι εργαζόμενοι ενοχλούσαν, παρά το γεγονός ότι το κανάλι κατακτούσε όλο και περισσότερους τηλεθεατές. Ίσως ένας απο τους σοβαρούς λόγους να ήταν και αυτός.

Σιωπηλά λοιπόν, θα το καταπιούμε και αυτό και ας είναι βαρύ το … στομάχι μας.

Σε μιά χώρα, που η ελευθερία του τύπου βρίσκεται σε ανεπίτρεπτα για ευρωπαική χώρα επίπεδα, άλλη μιά σοβαρή προσπάθεια εξισορρόπησης, εξαφανίζεται απο το συστημικό τέρας του επικοινωνιακού μονοπωλίου.

Το κόστος απώλειας επιβαρυντικό για τη δημοσιογραφία, αλλά και για την κοινωνία.

 

 

 

Σχετικά Άρθρα