Βολεύει πολύ την παλιά «δεξιά» και τη νέα εκδοχή της να ξεχάσουμε. Να αποδεχθούμε ότι δεν υπάρχει αριστερά και δεξιά. Ότι οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για τίποτα παρά μόνο για τον επιούσιο.
Δημοσθένης Γρίβας (1912-1947)
Όχι λοιπόν. Τα παιδιά που γνώρισα όταν με κάλεσαν να μιλήσω για το αντιδικτατορικό κίνημα σε ένα πανεπιστημιακό σεμινάριο, ενδιαφέρονται για όλα. Φυσικά και τους προβληματίζει το αύριο και το μέλλον. Και πάσχουν.
Πάσχουν από άγνοια, από τις εκπαιδευτικές πολιτικές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που δεν δίδαξαν παρά συσσώρευσαν γνώσεις ασυνάρτητες και αποσιώπησαν την αλήθεια.
Έκαναν το Λύκειο χώρο προετοιμασίας???
Για το «Πανεπιστήμιο», καταντήσαμε να μην έχουμε υδραυλικούς και ηλεκτρολόγους, κατέστρεψαν την ελληνική γεωργία και την βιομηχανία και μας κατάντησαν μια Δομινικανή Δημοκρατία της Μεσογείου, κάτι σαν τις Σεϋχέλλες, χώρα «διακοπών», έθνος από γκαρσόνια και καμαριέρες.
Κακοπληρωμένους και κακοπληρωμένες με 15ωρη εργασία και αμφίβολα έως μηδενικά εργασιακά δικαιώματα.
Γιατί εκτελέστηκε λοιπόν ο Βασίλης Τσιρώνης και ο Δημοσθένης Γρίβας, οι θείοι μου, γιατί πέθαναν τόσοι για την ελευθερία και τη δημοκρατία; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια μοναδική ευκαιρία. Να απαλλαγεί από τις ιδεοληψίες, να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να χαράξει μια πρωτοποριακή εκπαιδευτική πολιτική, λέγοντας την αλήθεια για το 1821, για το σχέδιο Μάρσαλ, για τον εμφύλιο.
Για τα εγκληματικά λάθη των ηγεσιών, βλέπε αποχή 1946. Να θέσει τα νέα διλήμματα της τεχνητής νοημοσύνης, καλλιεργώντας τον πατριωτισμό αλλά και το φιλειρηνικό αίσθημα.
Έχει ευθύνη. Ας σταματήσει να αναπαράγει την Ιστορία του Ετεοκλή και του Πολυνείκη. Είναι η τελευταία του ευκαιρία …
Αλλιώς, ανοίγει η κερκόπορτα για ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες ατραπούς….βλέπε Χρυσή Αυγή κλπ.
*Η Τιτίκα Σαράτση είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος
