Πρόκειται για το ψάρι «opah» (Lampris guttatus) ή «λαμπρόψαρο», που ανήκει στην κατηγορία των«φεγγαρόψαρων». Χάρη στο θερμό αίμα του, κολυμπά ταχύτερα και βλέπει καλύτερα, με αποτέλεσμα να είναι ένας άκρως αποτελεσματικός θηρευτής, έχοντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, σε σχέση με τα άλλα ψυχρόαιμα ψάρια, στα παγωμένα βάθη των θαλασσών.
Έχει ασημί-κόκκινο χρώμα, οβάλ σχήμα, βάρος έως 90 κιλών, μήκος περίπου ένα μέτρο και μέγεθος όσο ένα μεγάλο λάστιχο αυτοκινήτου. Ζει σε αρκετούς ωκεανούς του πλανήτη, σε βάθος εκατοντάδων μέτρων κάτω από την επιφάνεια. Προχωρά κινώντας πάνω-κάτω σαν φτερούγες τα κόκκινα θωρακικά πτερύγιά του.
Χαρακτηρίζεται και ως “κυνηγός”
Ψάρια που ζουν σε τέτοια κρύα βάθη, συνήθως είναι βραδυκίνητα, εξοικονομώντας ενέργεια και στήνοντας ενέδρες στη λεία τους, αντί να την κυνηγούν. Αντίθετα, το εν λόγω φεγγαρόψαρο, είναι ενεργητικός «κυνηγός» χάρη στον γρήγορο μεταβολισμό του και στο ζεστό σώμα του. Μπορεί να διασχίσει μεγάλες αποστάσεις μέσα στο νερό και να έχει αστραπιαίες αντιδράσεις.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον θαλάσσιο βιολόγο Νίκολας Βέγκνερ της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA Fisheries), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science”, δήλωσαν ότι, στην περίπτωση του συγκεκριμένου ψαριού, η φύση έχει καινοτομήσει, επιτρέποντας στον οργανισμό του να διατηρεί υψηλή θερμοκρασία (ενδοθερμία) ακόμη και στα παγωμένα βαθιά νερά. Το ψάρι έχει συνήθως θερμοκρασία σώματος περίπου πέντε βαθμούς Κελσίου μεγαλύτερη από εκείνη του περιβάλλοντός του. Ενώ τα θηλαστικά και τα πουλιά έχουν πολύ πιο υψηλή θερμοκρασία σώματος σε σχέση με το περιβάλλον τους, το εν λόγω ψάρι είναι το πρώτο που έχει ανάλογη ικανότητα για όλο το σώμα του.
Ορισμένα άλλα ψάρια, όπως ο τόννος και μερικά είδη καρχαριών, διατηρούν ζεστά μερικά μόνο μέρη του σώματός τους (τοπική ή περιφερειακή ενδοθερμία), όπως τους μυς, πράγμα που τους επιτρέπει να κολυμπάνε γρήγορα. Όμως τα εσωτερικά όργανά τους και η καρδιά τους κρυώνουν γρήγορα, ιδίως όταν κατεβαίνουν σε μεγάλα βάθη, πράγμα που τους αναγκάζει να ανεβαίνουν ξανά στην επιφάνεια.
Το “opah”, αντίθετα, δεν έχει τέτοια ανάγκη, γι’ αυτό, όπως έδειξαν οι δορυφόροι, ζει τον περισσότερο καιρό σε βάθη 50 έως 300 μέτρων. Σημειωτέον ότι διαθέτει άφθονο κρέας και γι’ αυτό γίνεται όλο και πιο δημοφιλές στις ιχθυαγορές.
