
Αχ ΄ Ελλάδα σαν το νόθο με πετάς…
Της Δήμητρας Γκουντούνα. Άρχισα να ταΐζω τα περιστέρια που πετούν στο μπαλκόνι μου. Και να μαζεύω τα ξερόφυλλα σαν τους Ινδιάνους. Μη γελάτε θα μου
Για να παρέχουμε τις καλύτερες εμπειρίες, χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως τα cookies για την αποθήκευση ή/και την πρόσβαση σε πληροφορίες συσκευής. Η συναίνεση σε αυτές τις τεχνολογίες θα μας επιτρέψει να επεξεργαζόμαστε δεδομένα όπως η συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συναίνεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ορισμένα χαρακτηριστικά και λειτουργίες.
Της Δήμητρας Γκουντούνα. Άρχισα να ταΐζω τα περιστέρια που πετούν στο μπαλκόνι μου. Και να μαζεύω τα ξερόφυλλα σαν τους Ινδιάνους. Μη γελάτε θα μου
της Λαμπριάνας Κυριακού Απεργίες – πορείες – χαφιέδες – διαδηλώσεις – κουκουλοφόροι – ξυλοδαρμοί – τρομοκρατικές οργανώσεις – τρομοκρατικά κτυπήματα. Ήθελα να’ ξερα σε πόσους
της Λαμπριάνας Κυριακού Όλοι κρυβόμαστε και νομίζουμε πως ζούμε στον μικρόκοσμο που πλάθει όπως τον βολεύει ο εγωισμός μας. Σκηνοθετώντας μια ζωή προσανατολισμένη μόνο σε
της Δήμητρας Γκουντούνα Ας εξηγηθούμε λοιπόν, και πριν αποφασίσετε τι είναι καλό και τι όχι, ελάτε να σας ξεναγήσω και να σας ενημερώσω για το
Του Χρήστου Βλαχογιάννη Δεκαπενταύγουστος ήταν και πάει. Ό,τι χαρήκαμε – χαρήκαμε. Τώρα τα κεφάλια μέσα γιατί ο Σεπτέμβριος έρχεται με ακριβά γούστα και τα χαράτσια
Θέλει ο παπάς ν’ αγιάσει, και σ΄ αυτή την περίπτωση παπάς είμ’ εγώ, αλλά δεν τον αφήνουν οι διαβόλοι, που σ’ αυτή την περίπτωση είναι,
Ο Πρόεδρος Τρούμαν παίρνει το πρωινό του κοιτώντας ήρεμα το ρολόι του. Οι μαύροι λεπτοδείκτες, σηματοδοτούν τη στιγμή όπου ο κόσμος αλλάζει για πάντα.8.30. 14
Μέσα Αυγούστου, ξημερώματα, κατεβαίνω με συρτό βήμα την δεξιά όχθη της Πανεπιστημίου. Αυτό το βουερό ποτάμι μοιάζει πια με ξεροπόταμο. Αυτή η λαοπληθής αρτηρία οδηγεί
Της Λαμπριάνας Κυριακού Μένα ιπτάμενο χαλί ίσως να νοιώσω ασφαλισμένηαπ΄ ένα ταξίδι αναψυχήςέχασα ανθρώπους που’ χα γνωρίσεικάπου σ’ ένα νησί χαμένη
Πες μου πως οδηγείς, να σου πω ποιος είσαι. Γιατί, Ελληνάρας, οπωσδήποτε δεν είσαι. Κάφρος, ίσως. Μπήκες από δεξιά, το έστριψες αριστερά, το έκοψες πάλι
Η Μοίρα μας ξόδεψε αλλά δεν υπάρχει πια κι αγοραστής. Και ο καθένας μας κλεισμένος μέσα στον μικρόκοσμό του, δεν αντιλαμβάνεται το πάθος των αγορών
του Διονύση Μεσσάρη Κάποτε μία γνωστή μου ψυχοθεραπεύτρια μου έλεγε ότι το ένστικτο επιβίωσης στον άνθρωπο είναι πολύ ισχυρό. Κατέχει την πρώτη θέση στις ανάγκες του