Υπάρχουν ηθοποιοί που όσες ώρες και να συνεντευξιάζεσαι μαζί τους, έχεις κάτι ακόμα να πεις και να συζητήσεις. Έτσι έγινε και με τον ηθοποιό Κώστα Ανταλόπουλο, που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά θα συμπρωταγωνιστεί μαζί με τους Θέμη Μπαζάκα, Μαρία Πρωτόπαπα, Αλέξανδρο Μυλωνά, Μαρίνα Ασλάνογου, στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, «Αύγουστος».
Ο Κώστας Ανταλόπουλος έχει τη στόφα του παλιού καλού ηθοποιού, και γι αυτό κερδίζει πολύ γρήγορα τις εντυπώσεις όχι μόνο του θεατή, αλλά και του κριτικού. Έχει συνεργαστεί με σημαντικά ονόματα του θεάτρου, δεν μιλάμε για ένα νεοφερμένο καλλιτέχνη, αλλά για έναν ηθοποιό που έχει δοκιμαστεί στα αρχαία χώματα της Επιδαύρου, έκανε Κινηματογράφο, έπαιξε εκτός από την Ελληνική τηλεόραση και στην Γερμανική. Αλλά ας πάμε καλύτερα να τον γνωρίσουμε μέσα από την συνέντευξη μας.
Μιλάει στην Λαμπριάνα Κυριακού
ΛΚ: Μια ανάμνηση έμεινε κι αυτό το καλοκαίρι. Πως περάσατε;
ΚΑ:Πολύ καλά. Δεν δούλεψα το καλοκαίρι στο θέατρο παρόλο που είχα μία καταπληκτική πρόταση, αλλά θα ‘πρεπε να ήμουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Κύπρο. Έτσι είχα την ευκαιρία ν’ αφιερώσω αρκετό χρόνο στην οικογένεια. Βέβαια δε σταμάτησα να δουλεύω όλο το καλοκαίρι. Προέρχομαι από αγροτική οικογένεια οπότε πάντα υπάρχει κάτι να κάνω.
ΛΚ:Ποιο είναι το χωριό σας;
ΚΑ: Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό κοντά στη Λιβαδειά Βοιωτίας που λέγεται Σωληνάρι. Έτσι πέρα των διακοπών μας στη θάλασσα το υπόλοιπο διάστημα το περάσαμε στο χωριό . Το πατρικό μου είναι σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα. Και όπως ξέρεις, η δουλειά στις αγροτικές περιοχές δε σταματάει ποτέ
ΛΚ: Νιώσατε πιο ξέγνοιαστα αυτό το καλοκαίρι που είχατε σίγουρη θεατρική δουλειά τη νέα σεζόν;
ΚΑ: Η απόφαση να πάει για δεύτερη χρονιά ο «Αύγουστος» είχε παρθεί από την παραγωγή πριν το Πάσχα. Η παράσταση έκανε πράγματι μεγάλη επιτυχία. Είναι πολυτέλεια να γνωρίζει κάποιος ηθοποιός ότι και την επόμενη χρονιά θα είναι σε κάτι που πραγματικά, όχι μόνο του εξασφαλίζει δουλειά, αλλά του δίνει και μεγάλη χαρά! Είμαι ευτυχής γι’ αυτό!
“ο Διαμαντόπουλος μας έλεγε από την πρώτη κιόλας μέρα, «όποιος δεν είναι από πλούσια οικογένεια, καλύτερα να μην ασχοληθεί με το θέατρο».”
ΛΚ: Είστε αρκετά χρόνια στον χώρο. Έχετε πολλές σημαντικές συνεργασίες. Κάνατε και τηλεόραση και διαφημιστικά, σαφώς και θέατρο. Μιλήστε μου για παλιότερές σας συνεργασίες.
ΚΑ: Οι καταβολές μου είναι σαφώς θεατρικές. Μπαίνοντας σε μια Δραματική Σχολή, ξεκινάς να σπουδάσεις θέατρο. Είμαι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη. Όμως πριν, είχα μαθητεύσει για ένα χρόνο στο θεατρικό εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου, ο οποίος υπήρξε και ο πρώτος μου δάσκαλος. Εκεί, γνώρισα τον Θεόδωρο Μαραγκό, μας έκανε κινηματογράφο στην πράξη. Πήγαινα στα γυρίσματα και εκτός Σχολής, γνώρισα τη διαδικασία, και τη λάτρεψα εξίσου με το θέατρο. Στη συνέχεια, είχα την ευκαιρία να παίξω σε αρκετές μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες, και να συνεργαστώ με σκηνοθέτες όπως ο Αλέξανδρος Αβρανάς, Christian Ζubert, Γιώργος Τσεμπερόπουλος, Θόδωρος Μαραγκός, Αντυ Παπαδημητρίου, Τίμωνα Κουλμάση , Διονύση Γρηγοράτο κ.ά.
ΛΚ: Στην τηλεόραση;
ΚΑ: Στην τηλεόραση συμμετείχα σε σειρές του Πάνου Κοκκινόπουλου, δούλεψα με τον Χρήστο Δήμα, Κώστα Κουτσομύτη, Παναγιώτη Κράββα, Χρήστο Γεωργίου κ.ά. Πρόσφατα έκανα μια τηλεταινία για τη Γερμανική τηλεόραση(ARD) με τον Marc Brummund.
Στο θέατρο δούλεψα με την ομάδα ΑΤΤΙΣ και τον Θόδωρό Τερζόπουλο. Θεωρώ ότι ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς στην πορεία μου μέχρι τώρα. Ό τρόπος που βλέπει τα πράγματα, η διαδικασία και η έρευνα μέχρι την παρουσίαση των έργων του στα μεγαλύτερα φεστιβάλ θεάτρου εντός και κυρίως εκτός Ελλάδος, συνθέτουν μια συναρπαστική εμπειρία. Στη συνέχεια, είχα την τύχη να δουλέψω με εξίσου πολύ σημαντικούς κατά τη γνώμη μου σκηνοθέτες, όπως ο Σπύρος Ευαγγελάτος, Γιάννης Μαργαρίτης, Γιώργος Ζαμπουλάκης, Κοραής Δαμάτης, Αλέξανδρος Αβρανάς κ.α. μέχρι και σήμερα που έχω τη χαρά να σκηνοθετούμαι από τον Κ.Μαρκουλάκη.
ΛΚ: Στο θέατρο δε μπήκατε λοιπόν για τη φήμη και το χρήμα, αλλά για τη μυσταγωγία.
ΚΑ: Στο θέατρο μπήκα για λίγο… και έμεινα πολύ! Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν φοιτητής στη Γερμανία. Σπούδασα στη Γυμναστική Ακαδημία Κολωνίας. Εκεί, είχα πάρει ένα μάθημα επιλογής «παιχνίδι-μουσική-χορός». Όταν γύρισα Ελλάδα, είπα να το συνεχίσω, γιατί πίστευα ότι θα μου χρησίμευε στη διδασκαλία στα σχολεία. Αυτό ήταν, άρχισα τα μαθήματα υποκριτικής και όλα πήραν το δρόμο τους… Όσον αφορά το χρήμα, ο Διαμαντόπουλος μας έλεγε από την πρώτη κιόλας μέρα, «όποιος δεν είναι από πλούσια οικογένεια, καλύτερα να μην ασχοληθεί με το θέατρο».
ΛΚ: Πόσο δύσκολο είναι, να είσαι ηθοποιός;
ΚΑ: Στην Ελλάδα του σήμερα είναι πολύ δύσκολο να είσαι οτιδήποτε, πόσο μάλλον να είσαι ηθοποιός, και να προσπαθείς να επιβιώσεις καλλιτεχνικά, και συνάμα να βιοπορίζεσαι. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, αλλά έχω την αίσθηση ότι η πλειονότητα των ηθοποιών έχει θέμα! Το πρόβλημα έγκειται αφενός στην πληθώρα των ηθοποιών, και αφετέρου, στις όλο και λιγότερες πληρωμένες δουλειές με διάρκεια. Επίσης, στη χαμηλή αγοραστική δύναμη του κοινού, όπως και στον περιορισμένο αριθμό των θεατρόφιλων σε σχέση με τις εκατοντάδες των παραστάσεων που ανεβαίνουν κάθε χρόνο στην Αθήνα.
ΛΚ: Τι σε απογοητεύει από το Θέατρο;
ΚΑ: Τίποτα δε με απογοητεύει από το θέατρο ως διαδικασία. Το αντίθετο θα έλεγα. Το θέατρο έχει πολλαπλή δράση . Μπορεί να εκπαιδεύσει, να ψυχαγωγήσει, να παρηγορήσει, να προβληματίσει , να δημιουργήσει εμπειρίες , και ένα σωρό άλλα που θα μπορούσα ν’ αναφέρω ,φτάνει μόνο να είμαστε κι εμείς επαρκείς. Όταν λέω εμείς εννοώ όλους όσους ασχολούνται με την τέχνη του θεάτρου και όλους όσους πάνε να δούνε θέατρο . Η επάρκεια είναι ζητούμενο για να αποκομίσουμε όλα αυτά που έχει να μας προσφέρει .
ΛΚ: Πως περνάτε τον ελεύθερο χρόνο;
ΚΑ:Μ’ αρέσει πολύ η βόλτα για καφέ στις περιοχές γύρω από την Ακρόπολη , να σερφάρω στο internet , να διαβάζω και να βλέπω αθλητικά , ν’ ασχολούμαι με την μελισσοκομική. Τα προηγούμενα χρόνια ασχολιόμουν με τη μελισσοκομική αρκετά . Ο κόσμος της μέλισσας είναι καταπληκτικός, δε μπορείς να φανταστείς τι μπορείς να μάθεις απ’ αυτές !
“είναι καταπληκτικό αυτό που συμβαίνει με τον «Αύγουστο»!”
ΛΚ: Άς μιλήσουμε για τον «Αύγουστο». Μετά την περυσινή επιτυχία συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν . Είναι μία από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες στην Αμερική και στην Αγγλία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο καθώς έχει παρουσιαστεί σε πάνω από 30 χώρες. Πέρυσι έκανε πρεμιέρα και στη χώρα μας. Αρχίσατε πρόβες; ΚΑ: Οι πρόβες αρχίζουν στις 25 Σεπτεμβρίου. Στις 4 Οκτωβρίου έχουμε προγραμματισμένη πρεμιέρα. Ναι, ψΈργο πολυβραβευμένο με Pulitzer και Tony ,έχει γίνει και ταινία με τη Μέριλ Στριπ και τη Τζούλια Ρόμπερτς . Είναι ένα έργο προορισμένο να κάνει επιτυχία. Πρόκειται για μια Αμερικάνικη δραματική κωμωδία.
ΛΚ: Ποιοι ηθοποιοί συναντιέστε στη σκηνή του θεάτρου Χορν;
ΚΑ: Είναι ένας θίασος πρωταγωνιστών και απαρτίζεται από τους Θέμις Μπαζάκα ,Μαρία Πρωτόπαππα , Μάνο Βακούση , Βίκυ Βολιώτη , Μαρίνα Ασλάνογλου, Αλέξανδρο Μυλωνά, Μαρία Κατσιαδάκη, Νίκο Αλεξίου, Θύμιο Κούκιο, Ορόρα Μαριόν, στη θέση της Σίσσης Τουμάση, έρχεται η Αλίκη Κακολύρη και ο Αλέξανδρος Λουιζος.
ΛΚ: Ευτυχές γεγονός στην καριέρα σας να συνεργάζεστε με τόσους καλούς ηθοποιούς
ΚΑ: Είναι από τις πιο ωραίες συνεργασίες που έχω κάνει μέχρι τώρα . Ο πήχης μπήκε από την αρχή πολύ ψηλά. Με κάποιους από τους συναδέλφους είχα συναντηθεί σε παλιότερες δουλειές, οπότε κάποιοι κώδικες επικοινωνίας υπήρχαν ήδη . Με τους υπόλοιπους έπρεπε να γνωριστούμε από την αρχή . Είχα την ευκαιρία να δω τη «διαδικασία» τους στο χτίσιμο των ρόλων τους κατά τη διάρκεια των προβών , πράγμα πολύ σημαντικό.
ΛΚ: Όλα αρχίζουν όταν ο ποιητής Μπέβερλυ Γουέστον εξαφανίζεται!
ΚΑ: Ακριβώς. Αν εξετάσει κανείς το διάγραμμα της πλοκής του έργου , η εξαφάνιση του Μπέβερλυ Γουέστον αποτελεί το στοιχείο «εκτροχίασης» . Πρόκειται δηλαδή για το βασικό γεγονός ,όπου ένας χαρακτήρας κάνει κάτι και εκτροχιάζει τη δεδομένη κατάσταση, δημιουργεί συνθήκες σύγκρουσης και γενικά βάζει την ιστορία σε λειτουργία.
ΛΚ: Πως εξελίσσεται η ιστορία;
ΚΑ: Με την εξαφάνιση του Μπέβερλυ , τα μέλη της οικογένειας Γουέστον συγκεντρώνονται στο πατρικό σπίτι . Η ανοδική πορεία της δράσης μέχρι το τέλος κρύβει πραγματικά πολλές εκπλήξεις και ανατροπές . Τα μέλη της οικογένειας αλληλοσπαράσσονται μ ‘ ένα μοναδικό τρόπο , πολλές φορές διασκεδαστικό , αλλά επώδυνο, που δεν παύει να κρύβει αγάπη μεταξύ των απελπισμένων μελών της οικογένειας.
ΛΚ: Ποιο είναι το μήνυμα του έργου;
ΚΑ: Τα μηνύματα κατά τη γνώμη μου είναι πολλά. Η δυσλειτουργική οικογένεια των Γουέστον αντικατοπτρίζει την ίδια την Αμερική και κατ’ επέκταση τον Δυτικό τρόπο ζωής ,καθώς κι ο ίδιος ο Λετς αποκαλεί την Αμερική «Ύβρη και Πείραμα». Κάνει αναφορά στον αποικιακό χαρακτήρα της Δύσης και των εκτοπισμό των γηγενών Αμερικάνων. Μιλάει για την αγάπη τις οικογενειακές και ερωτικές σχέσεις .
ΛΚ: Πόσα μυστικά μπορεί να κρύβει μία οικογένεια;
ΚΑ: Δεν ξέρω να σας απαντήσω ακριβώς , αλλά μου ‘ρχεται μια φράση στο μυαλό του Χένρυ Μύλλερ που λέει ,ότι «πίσω από μία μεγάλη ευτυχία κρύβεται ένα δράμα».
ΛΚ: Ας μιλήσουμε για τον ρόλο σας
ΚΑ: Είμαι στο ρόλο του Μπιλ Φόρνταμ .Είναι καθηγητής πανεπιστημίου ,παντρεμένος με την Μπάρμπαρα Γουέστον (Μαρία Πρωτόπαππα) και έχουν μία κόρη 14άρων ετών (Αλίκη Κακολύρη). Ο ποιητής Μπέβερλυ Γουέστον (Μάνος Βακούσης) που εξαφανίζεται είναι πεθερός του .Ο Μπιλ συνοδεύει την Μπάρμπαρα στο πατρικό της με σκοπό να της συμπαρασταθεί. Στην πορεία ανακαλύπτουμε , ότι οι δυο τους βρίσκονται σε διάσταση και ότι ο ίδιος συζεί με μία φοιτήτριά του .Είχε πολύ μεγάλο υποκριτικό ενδιαφέρον η έρευνα των μηχανισμών που οδηγούν σ’ ένα χωρισμό μετά από 23 χρόνια γάμου .Ποια είναι τα στοιχεία που καθιστούν μια οικογένεια δυσλειτουργική; Φταίει ο Δυτικός Τρόπος Ζωής; Μήπως ο λόγος είναι, ότι θεωρούμε τον άλλο δεδομένο; Το σίγουρο πάντως είναι ότι η «οικειότητα» οδηγεί στην περιφρόνηση και η περιφρόνηση στον χωρισμό.
ΛΚ: Ποιο είναι το σημαντικότερο για σας στοιχείο σε μια παράσταση;
ΚΑ: Κάθε παράσταση θα πρέπει να έχει ενιαίο ύφος. Ανεξάρτητα από την διαδικασία του κάθε ηθοποιού στην προσέγγιση του χαρακτήρα του, το αποτέλεσμα θα πρέπει να εξυπηρετεί το ίδιο το έργο. Το κάθε έργο έχει κάτι να πει και όχι μεμονωμένα ο κάθε ρόλος .
ΛΚ: Στον «Αύγουστο» ποιο είναι το σημαντικότερο στοιχείο;
Αυτό ακριβώς που σας προανέφερα.Η ομαδικότητα και το ενιαίο ύφος! Σ΄ αυτό μας βοήθησε πάρα πολύ ο σκηνοθέτης μας.
ΛΚ: Πως είναι να σε σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης;
ΚΑ: Με τον Κωνσταντίνο γνωριζόμαστε από το 2010,όταν και πήγαμε Επίδαυρο αυτός ως «Οιδίποδας» κι εγώ ως «Α’ Αγγελιαφόρος» σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου. Η συνεργασία μας θεωρώ ότι ήταν άψογη και τότε και τώρα. Είναι ο ίδιος ηθοποιός, άρα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τη «διαδικασία» του ηθοποιού. Είναι πολύ εύστροφος και γενναιόδωρος όταν σκηνοθετεί, ξέρει να κρατάει τις ισορροπίες , έτσι ώστε ν’ αποφεύγονται οι πολλές εντάσεις. Έρχεται προετοιμασμένος στην πρόβα και γενικά νομίζω ο «τρόπος» του τον δικαιώνει μέχρι τώρα, οι παραστάσεις του σημειώνουν μεγάλη επιτυχία .
ΛΚ; Πως σας φάνηκε η επίσκεψη Μακρόν;
ΚΑ: Η αλήθεια είναι ότι δεν παρακολούθησα λεπτομερώς ότι αφορά την επίσκεψη Μακρόν . Το αντίθετο θα έλεγα . Άκουγα το ελικόπτερο να πετά πάνω απ’ το κέντρο της πόλης και σκεφτόμουν ότι είναι ακόμα εδώ ή έβλεπα τα εξώφυλλα των εφημερίδων στα περίπτερα με τις πρώτες κυρίες να κάνουν πασαρέλα στην Ερμού. Σε γενικές γραμμές δεν κρίνω ότι έφερε κάτι καινούργιο. Παρότρυνε τους επενδυτές να επενδύσουν στην Ελλάδα, πράγμα που δεν γίνεται…, μας είπε να συνεχίσουμε τις «μεταρρυθμίσεις», άρα κι άλλη λιτότητα και ίσως χρειαστούμε κι άλλο πρόγραμμα….. αλλά θα μας υποστηρίξει…… Προσωπικά μου αρέσει η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης, αλλά με μία ΕΕ, που να μπορεί να ισορροπήσει δίκαια τα εθνικά συμφέροντα των μελών της. Αυτή την στιγμή πάντως, για την Ελλάδα, η τιμή της συμμετοχής της, αποδεικνύεται πανάκριβη και «αιματηρή» για όλους μας .
ΛΚ: Μία ευχή
Εύχομαι όλα τα παιδιά του κόσμου, να έχουν πάντοτε πρόσβαση σε τροφή , νερό και ιατρική περίθαλψη!!!!
