του Νίκου Στέφου
Νομίζω ότι εδώ που έχουνε φτάσει πια τα πράγματα αν η κυβέρνηση υποχωρήσει και κάνει δεκτό το αίτημα της τρόικας και των δανειστών για τυφλούς πλειστηριασμούς και για να βγει στο σφυρί η περιουσία των ελλήνων, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ άσκημα για όλους. Η κατάσταση θα γίνει ανεξέλεγκτη.
Δεν ξέρω αν θα πρόκειται για μια δεύτερη μικρασιατική καταστροφή όπως είπε στον Real FM και στο Νίκο Χατζηνικολάου ο εισαγγελέας Βασίλης Φλωρίδης, σίγουρα όμως θα οδηγήσει στο τελειωτικό χτύπημα, σε μια ανθρωπιστική καταστροφή των οικονομικά ασθενέστερων νοικοκυριών που ήδη έχουν οδηγηθεί στην πτώχευση και στην εξαθλίωση… Η κυβέρνηση έχει χρέος να μην κάνει ούτε ρούπι πίσω σε μια τέτοια απαίτηση. Είναι η τελευταία κόκκινη γραμμή της. Γιατί δυστυχώς πολλές άλλες κόκκινες γραμμές τις έχει εγκαταλείψει και έχουν περάσει οι εκβιασμοί της τρόικας. Εδώ όμως τα πράγματα δεν διαπραγματεύονται. Η ιστορία της κρίσης έχει αποδείξει ότι μπορείς να παίζεις τελικά με την τσέπη του έλληνα αλλά δεν μπορείς να παίζεις με το σπίτι του, με το κεραμίδι του.. Από την άλλη, ασφαλώς και θα πρέπει να μπούνε κάποια κριτήρια ως προς το ποιοι θα μπούνε ή όχι στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Αυτοί που έχουνε μαμούθ καταθέσεις και δεν πληρώνουν τα δάνειά τους, ασφαλώς και δεν θα πολυσκοτισθούνε αν χάσουνε ένα από τα σπίτια τους. Εδώ όμως ακούμε από την άλλη ότι θα οδηγηθούμε σταδιακά σε απελευθέρωση των πλειστηριασμών, το πολύ σε 2 χρόνια. Αν πάμε λοιπόν με πολιτική κουτοπονηριά να δώσουμε σιγά – σιγά το φαρμάκι στον κόσμο για να μην υποφέρει και πολύ, θα πρέπει να γνωρίζουν όσοι το σκέφτονται ότι μαζί με τον κόσμο θα το πιούνε και οι ίδιοι. Και σε αυτούς η δράση του θα είναι ακαριαία…
