της Νινας Ναχμία
ΠΟΙΑ ΜΟΥ ΚΛΕΨΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΓΙΑ ΦΙΛΗ ΚΙ ΕΜΕΙΝΑ ΜΟΝΗ ΚΙ ΕΡΗΜΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΗΜΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ
Κάνε φίλη να δεις καλό! Την βάζεις στο σπίτι σου, παίρνει φως από την δημοσιότητα σου, την πηγαινοφέρνεις στα χάη πάρτι, για πάρτη της κι αυτή σου βουτάει τον άντρα και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Βέβαια ο άντρας δεν ήταν κι απ’ αυτούς που ορκίζονται αιώνια πίστη. Ένα ευκαιριακό μανούλι ήταν που είπε κι αυτό να πάρει φως από την σταρ, τραγουδίστρια της βαθιάς διανόησης και ανώτερης κουλτούρας, να ζήσει καλύτερα. Ξαφνικά όμως, του ήρθε πως για να ζήσει καλύτερα γούσταρε πιο φρέσκο πράγμα και ας ήτο δευτεροκλασάτο. Έτσι είναι κυρία μου, δεν χάνεις ποτέ κάτι που δεν το ’χεις. Και για να το ‘χεις, πρέπει να έχει έρθει για σένα και μόνο. Για σένα και όχι για τις παράπλευρες εύνοιες. Γιατί, π.χ., δεν ήρθε σε μένα που δεν είμαι ούτε σοκολάτα με ονοματεπώνυμο ούτε «τουλά» διαθέτω. Τι να με κάνει. Να με δείχνει στους φίλους του: «Δέστε μια καλή χοντρή που βρήκα; κι εσείς δεν έχετε τέτοια!»Όμως η αχλάδα έχει πίσω την ουρά. Μπροστά πίσω δεν ξέρω, πάντως κάπου την έχει κι επειδή η άσημη, πλην πτωχή και καθόλου τίμια σέξι ξανθιά, δεν διαθέτει «μία», όπου να ’ναι το μανούλι θα ξανασκάσει μύτη να κάνει τζα στην παλιά και μάτσο που τον είχε τιγκάρει στον χρυσό (χρυσό μου ωραία τα κάλλη σου, αλλά η άλλη μου συμφέρει καλύτερα). Έτσι είναι. Κι άμα γυρίσει το μανούλι στην αγκαλιά της, την συμβουλεύω, κομμένες οι παρτίδες με σεξοβομβάκια. Μόνο φίλες με κυτταρίτιδες και διπλοσάγονα να τις βλέπει το μανούλι και να παθαίνει αναγουλίασις.
Κατά τα άλλα καλά περνάμε. Η κατινιά στο μεγαλείο της. Τα πρωινάδικα παραβγαίνουν ποιο θα ξεπεράσει το ένα τ’ άλλο αλλά πάντα με την ίδια συνταγή. Εκεί μπορείς π.χ. να απολαύσεις από μπριάμ μέχρι κους-κους. Όχι αράπικο, ελληνικό. Ν’ ακούσεις για τα παιδικά χρόνια της ξανθιάς που όταν ήταν μικρή και μελαχρινή την πιέζανε να φάει φακές και της έμεινε τραύμα. Τι δράμα! και δεν θέλω να κλαίω πρωινιάτικα!
