της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου
Ο Λεωνίδας Βελής αναπολεί τις παλιές καλές εποχές της ομάδας του και από εκεί ορμώμενος λέει πώς έφθασε να αποδεχθεί την πρόταση που του έκανε ο Θοδωρής Ζαγοράκης:
“Θυμάμαι την καλή εποχή του Γιώργου Παντελάκη, του πρώτου προέδρου του ΠΑΟΚ , που ήταν ό, τι καλύτερο γνώρισε η ομάδα. Αλλά από τότε πέρασαν πάρα πολλά χρόνια κι έχουμε τώρα την εποχή του Ζαγοράκη , ο οποίος είναι ό, τι καλύτερο έγινε στον ΠΑΟΚ. Τον ξανάδεσε τον ΠΑΟΚ, τον έκανε οικογένεια. Του έδωσε όνομα καλό, ένωσε τους φιλάθλους . Γύρισε ο κόσμος στο γήπεδο. Γίνεται γιορτή κάθε φορά που παίζει ο ΠΑΟΚ. Ήμουν την Κυριακή στο γήπεδο και χθες στο γήπεδο και παρότι φέραμε ισοπαλία ο κόσμος τίποτα , καμία παρεξήγηση , καμία βρισιά δεν ακούστηκε. Υπάρχει δηλαδή, μια ομοψυχία τώρα στον ΠΑΟΚ και κατάλαβα , ότι θα ήθελα κι εγώ να προσφέρω με τη λίγη δύναμη που έχω κάτι στον ΠΑΟΚ.”
Μέσα από τον ΠΑΟΚ ο Λεωνίδας Βελής προσπαθεί να βρει διέξοδο στο προσωπικό δράμα που βιώνει και τον έχει φέρει στα όρια της κατάθλιψης, όπως ο ίδιος παραδέχεται στην “avecnews”.
Τα δάκρυα δεν στέγνωσαν για τη γυναίκα του. Μιλάει για εκείνη και σπαράζει το μέσα του…
-Τα έντεκα χρόνια που άφησα την πίστα πηγαινοερχόμουν στο Λας Βέγκας, που είχα αγοράσει ένα σπίτι εκεί και πέρασα πολλά χρόνια εκεί μαζί με τη γυναίκα μου . Πηγαίναμε και ερχόμαστε από το Λας Βέγκας Αθήνας-Θεσσαλονίκη και τανάπαλιν. Στο Λας Βέγκας τραγουδούσα. Όχι επί καθημερινής βάσης. Είμαστε 3000 άνθρωποι εκεί . Με φώναζαν από τη Νέα, Υόρκη, στο Σικάγο και σε άλλες πόλεις. Περνούσαμε πολύ καλά , αλλά τότε συνέβη κάτι πολύ τραγικό στη ζωή μου. Έχασα τη γυναίκα μου από αυτή τη ρημάδα την αρρώστια…
Ο Λεωνίδας Βελλής κλαίει σαν παιδί. Η πληγή είναι ακόμα ανοιχτή. Ο χρόνος δεν τον βοήθησε καθόλου, όπως φαίνεται…
-Έφυγε πριν από διόμιση χρόνια Κοπήκανε τα δικά μου τα χέρια και τα πόδια Δεν έχω όρεξη για τραγούδι. Θυμάμαι και τα τρία χρόνια που ήταν άρρωστη πόσο υπέφερε….
-Κάνατε παιδιά με τη σύζυγό σας;
-Όχι, δεν είχαμε. Αυτό μας έφαγε . Είχε πέσει σε μελαγχολία η Νικολέτα. Έκανε μία εξωσωματική και στη δεύτερη προσεβλήθη από ενδομήτριο καρκίνο.
-Έχετε πάθει κατάθλιψη;
– Σε μεγάλο βαθμό.
-Δεν ζητήσατε τη βοήθεια κάποιου ειδικού;
-Όχι. Προσπαθώ να κρατηθώ. Τι να κάνω…
-Σας συμπαραστέκονται τα αδέλφια σας;
-Ναι, και η αδελφή μου και ο αδελφός μου. Δεν έχω παράπονο.
-Η μοίρα σας χτύπησε βαριά…
-Έχασα το κοριτσάκι μου . Ό, τι καλύτερο συνέβη στη ζωή μου. Ό, τι καλύτερο μου έδωσε ο Θεός στη ζωή μου το πήρε..
Πάνω στη δόξα του ο Λεωνίδας Βελλής γύρισε την πλάτη στις μεγάλες πίστες και επέστρεψε στη γενέτειρά του τη Θεσσαλονίκη. Μάταια, οι φίλοι τον αναζητούσαν στο πάλκο. Τους άφησε με την απορία να αιωρείται. Χρόνια μετά θα μας πει το γιατί…
-Τα τελευταία χρόνια που τραγουδούσα, δουλεύαμε όλο με χορούς. Ο κόσμος ανέβαινε στην πίστα και δεν με αφήνανε να τραγουδήσω. Κι αυτό εμένα δεν μου άρεσε. Το έκανα μια, το έκανα δυο, το έκανα πέντε χρόνια .Μετά από εκεί βαρέθηκα, δεν μπορούσα να δουλέψω έτσι κι είπα να σταματήσω το τραγούδι, να περιμένω λιγάκι να δω τι μπορεί να γίνει . Στο μεταξύ το τραγούδι είχε αλλάξει πάρα πολύ . Έγινε ραπ το τραγούδι τώρα. Το τραγούδι το δικό μου, το τραγούδι του Στέλιου, του Διονυσίου έχει παραγκωνιστεί, δεν το ακούει πια ο κόσμος. Και δεν έχω λόγο να τραγουδάω, άμα θέλει ο κόσμος ραπ τραγούδι.
-Ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την επανεμφάνισή σας στην πίστα;
-Αυτός που μπορεί να το κάνει είναι ο κόσμος, που θα αρχίσει να ακούει λαϊκά τραγούδια. Να γυρίσει ο κόσμος στη ρίζα του, εκεί που είναι το λαϊκό τραγούδι. Εκεί, που το σ΄αγαπώ είναι γνήσιο, εκεί που η φτώχια είναι φτώχια, εκεί που είναι η γειτονιά… Όσο τα πράγματα είναι έτσι με τα σκουλαρίκια και τα παρελκόμενα δεν το βλέπω με καλό μάτι αυτό. Με συγχωρείτε, αλλά είμαι παραδοσιακός τύπος.
Ο Λεωνίδας Βελλής ζήτησε από τον Θοδωρή Ζαγοράκη να αναλάβει τις Δημόσιες Σχέσεις της ΠΑΕ . Στο μυαλό του έχει να ενώσει τους φιλάθλους και τα προεδρεία του ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη και στο εξωτερικό, αλλά και να τραγουδήσει για εκείνους ,με σκοπό να συγκεντρώνονται χρήματα, που θα ενισχύσουν τον ΠΑΟΚ.
“Όλα για την ομάδα” λέει χαρακτηριστικά o Λεωνίδας Βελλής
